23 Саул тэндэһээ Рамаагай Найһоот руу ябажа, тэрээндэ Бурханай һүлдэ буужа, Рамаагай Найһоот хүрэтэрөө тэрэ Бурханай үгэ айладажа ябаа.
Хүн ухаандаа өөрын замые түлэблэн харадагшье һаа, Эзэн тэрэнэй алхаса шэглүүлдэг.
Хаанай зүрхэн Эзэнэй мутарта адхаатай байһан уһанай урасхал мэтэ. Тэрэ хүсэһэн тээшээ шэглүүлдэг.
Тиихэдэнь Эзэн айладаха гэһэн үгэеэ Балаһаамай аман соо хээд, айладаба: – Балаагта бусаад, иигэжэ хэлээрэй.
Тиихэдээ Балаһаам израильшуудай обог обогоороо жэрылдэн зогсоһые хараба. Бурханай Һүлдэ өөртэнь шэнгэжэ,
Зарга шүүбэриин Үдэрэй болоходо, олон зон Намда: «Эзэн! Эзэн! Танай алдар нэрэһээл бидэ номнодог һэмди. Баһа Танай алдар нэрээр бидэ ада шүдхэрнүүдые намнажа гаргадаг һэмди, Танай алдар нэрээр гайхамшагтай хэрэгүүдые бүтээдэг һэмди», – гэжэ хэлэхэл.
Кайафа өөрэһөөн тиигэжэ хэлээ бэшэ, харин энэ жэлдэ ахамад санаарта байхадаа уридшалан мэдээд: Иисүүс хүнүүдэй түлөө үхэхэ гээ бэлэй.
Абарал буулгаха абьяастай, бүхы нюусануудтай болон мэдэсэтэй, хада уулануудые һууряарнь һэлгэхэ ехэ һүзэгтэй аад, хайра дурагүй юм һаа, би юуншье бэшэб.
Саулай зарасатаяа хамта Гибаада хүрэхэдэнь, лүндэншэдэй бүлэг тэдээндэ дайралдажа, Бурханай һүр һүлдэ Саул дээрэ хүсэтэйгөөр буугаад, тэрэ тэдээнтэй хамта абарал буулгажа ябаа һэн.
Тэндэ байһан нэгэ хүн: – Теэд бусадайнь эсэгэнэр хэд бэ? – гэбэ. Тиимэһээ «Саулшье баһа лүндэншэ юм гү?» гэжэ хэлсэдэг болоһон гэхэ.
Эзэнэй һүр һүлдэ шам дээрэ хүсэтэй буужа, ши тэдэнтэй хамта бүжэглэн, абарал буулган, ондоо хүн болон хубилхаш.
Үглөөдэрынь Бурханһаа ерэһэн муу һүлдэ Саулые хүсэтэй дайража, Давидай урдандаал адли ятаг гартаа абажа, наадажа байхадань, Саул гэр соогоо галзууржа байгаа. Тэрэнэй гартань жада байгаа һэн.
Давид тэрьедэжэ, Рамаа руу Самуилда ерэжэ, Саулай тэрээндэ хэһэн юумэ бултыень Самуилда хөөрэбэ. Тиигээд Самуилтай хамта тэрэ Найһоот руу ошожо байрлаба.
Тиигээд Саул Давидые барихаяа элшэнэрые эльгээбэ. Гэбэшье лүндэншэдэй бүлэгэй абарал буулгажа, Самуилай тэдэниие ударидажа байхые элшэнэр хараад, Бурханай һүлдэ тэдээндэ буужа, тэдэ мүн лэ адли айладал табин байба.
Саул өөрөө Рамаа руу ошожо, Сээхүдэ байдаг нэгэ томо худаг руу ерэбэ. – Самуил ба Давид хаана байнаб? – гэжэ Саулай асуухадань, нэгэ хүн: – Тэдэ одоо Рамаагай Найһоодто байна, – гэбэ.