23 Иигэжэ Саулай зарасанар бүхы эдэ үгэнүүдые Давидта дуулгаба. Гэбэшье Давид: – Би үгытэйб, һайн угайшье хүн бэшэб. Иимэ хүндэ хаанай хүрьгэн болохонь хүнгэн гээд һанана гүт? – гэбэ.
Иигэжэ Рахээлые абахын тула Яков долоон жэл соо Лаваанда ажал хэбэ. Рахээлдэ угаа ехээр дурлаһан Яковта тэрэ долоон жэлынь долоон үдэр мэтэ богонихоноор һанагдаа.
Эгээл ехэ энжэ эригты, эгээл сэнтэй бэлэгүүдые нэрлэгты, хэлэһэн юумыетнай би таанадта үгэхэб, гансал энэ басагаяа намда һамган болгон үгыт!
Ядуу хүнһөө хүршэнь зайладаг, баян хүндэ найза нүхэд олон олдохо.
Нүхэртөө билдагуушалдаг хүн урьха тэрээндэ түхеэрнэ.
Хараад үзыт, Эсэгэ Бурхан маанадта ямар ехэ дуратай байгааб! Бидэнэр Бурханай үхибүүд гэжэ нэрлэгдэнэбди. Үнэхөөрөөшье тиимэбди! Газар дэлхэйнхид бидэниие Бурханай үхибүүд гэжэ мэдэнэгүй, юундэб гэбэл, Бурханиие тэдэ мэдэнэгүй бшуу.
Гэбэшье Давид Саулда: – Би хэн гээшэбиб? Минии ами наһан, эсэгымни гэр бүлэшье Израильда юун гээшэб? Би яажа хаанай хүрьгэн болохобиб? – гэбэ.
Тиигээд Саул зарасанартаа: – Давидта нюусаар хөөрэлдэжэ, иигэжэ хэлэгты: «Харагты. Хаан танда талархай, зарасанаршье бултадаа танда дуратай. Тиимэһээ хаанай хүрьгэн бологты» гэгты, – гэжэ захирба.
Саулай зарасанар Давидай хэлэһэн үгэнүүдые Саулда дуулгаба.
Саул: – Би Израилиин обогууд сооһоо хамагай багань болохо Бэньямиин обогой хүбүүн гээшэб. Минии эсэгын бүлэ тэрэ обогой бүхы гэр бүлэнүүд сооһоо эгээл багань бэшэ юм аал? Та юу хэлэнэбта? – гээ һэн.