18 Гэбэшье Давид Саулда: – Би хэн гээшэбиб? Минии ами наһан, эсэгымни гэр бүлэшье Израильда юун гээшэб? Би яажа хаанай хүрьгэн болохобиб? – гэбэ.
Давид хаан ошожо, Эзэнэй урда һуун, иигэжэ зальбарба: – Эзэн Бурхамни! Би хэн аад, баһа минии гэр бүлэ юун аад, Та намайе иитэрээ үргөө гээшэбта?
Ахимаац Напталии можо нютагые зонхилдог, Соломооной басаган Басэмаат һамгатай байгаа.
– Би хэн аад, фараондо ошожо, Израилиин зониие Египедһээ гаргаха болобо гээшэбиб? – гэжэ Моисей Бурханда хэлэбэ.
Эзэнһээ бэшэрэл сэсэндэ һургадаг. Даруу зан нэрэ хүндын урда ерэнэ.
Бардам сэдьхэл һүйдхэлэй урда ехэлиг. Хүндэлэлэй урда хүнэй сэдьхэл даруу байдаг.
Тиихэдэнь би: – Аяа, Эзэн Бурхамни! Юун гэжэ хэлэхэеэ мэдэнэгүйлби, үшөө залуу байнаб, – гэжэ харюусабаб.
Рүүт газарта хүрэтэр доро дохижо, тэрээндэ: – Минии хариин хүн байгаашье һаа, та юундэ намда иимэ энэрхыгээр ханданабта? Би яагаад танай талархалда хүртөө гээшэбиб? – гэбэ.
Иигэжэ Саулай зарасанар бүхы эдэ үгэнүүдые Давидта дуулгаба. Гэбэшье Давид: – Би үгытэйб, һайн угайшье хүн бэшэб. Иимэ хүндэ хаанай хүрьгэн болохонь хүнгэн гээд һанана гүт? – гэбэ.
Саул: – Би Израилиин обогууд сооһоо хамагай багань болохо Бэньямиин обогой хүбүүн гээшэб. Минии эсэгын бүлэ тэрэ обогой бүхы гэр бүлэнүүд сооһоо эгээл багань бэшэ юм аал? Та юу хэлэнэбта? – гээ һэн.