22 Давид үргэжэ асарһан юумэеэ харуулшанда орхёод, жагсаал сэрэг руу гүйжэ ошоод, аханартаяа мэндэшэлдэбэ.
– Ябыш даа, – гэжэ эсэгэнь хэлэбэ. – Аханаршни мэндэ гү, малынь ямар бэ гэжэ мэдээд ерэ. Тиигээд эсэгэнь тэрэниие ябуулжа, Иосиф Хэброонһоо гараад, Шэхээмдэ дүтэ ерэбэ.
Урияагай ерэхэдэнь, Давид Ёһаабай болон сэрэгэй элүүр энхэ тухай, байлдаанай ямар ябаһан тушаа һурасагааба.
Моисей гаража, хадам эсэгэдээ доро дохижо, таалажа, удаань тэдэ мэндэшэлдэһэнэй һүүлээр майхан руу оробо.
Дайсанай сэрэг Айһаат хотые эзэлбэ! Тэдэ Мигрооноор үнгэрбэл! Михмаашта нөөсэеэ хадагалба!
Тэдэнэр Михаагай гэрэй хажууда тогтожо, залуу левидэй гэртэ ороод, санаартые мэндэшэлбэд.
Сэрэгшэд байра дээрээ эрьелдээд, үхи хүүгэдээ, үхэр малнуудаа болон зөөри зөөшэнүүдээ урдаа оруулжа, Михаагай гэрһээ холодожо эхилбэд.
Израильшууд болон пилиштүүд урда урдаһаа жагсан зогсобо.
Тиигээд Давид арбан залуу зониие эльгээжэ, тэдээндэ: – Кармээл өөдэ гаража, Набаалтай уулзан, минии нэрэһээ тэрэниие мэндэшэлээрэйгты.
Бэсоор горхоной хажууда орхиһон, Давидые дахажа шадахагүй болотороо эсэһэн хоёр зуун хүн руу хүрэжэ ерэхэдэнь, тэдэ Давидые болон тэрээнтэй ерэһэн хүнүүдые угтажа, урдаһаань ерэбэ. Давид тэдэ зондо дүтэлэн, мэндэшэлбэ.