17 Ишай Давид хүбүүндээ: – Нэгэ эфаа хуураһан орооһо, энэ арбан хилээмэ абажа, хотон хүреэндэ байһан аханартаа гүйдэлөөрөө ошо.
унтари хэбтэри, аяга, шабар амһарта, тиихэдэ эдеэ хоол: шэниисэ, ешмээн, гурил, хатааһан орооһо, шошо, улаан зарма,
Хэрбээ нүгэл шэбэлтэй таанадай үхибүүдтээ һайн юумэ үгэжэ шададаг байхадатнай, Огторгойн Эсэгэтнай эрижэ байһан хүндэ бүришье бэлэнээр һайн һайханиие үршөөхэ бэшэ аал?
Хэрбээ нүгэл шэбэлтэй таанадай үхибүүдтээ һайн юумэ үгэжэ шададаг байхадатнай, Огторгойн Эсэгэ гуйһан хүн бүхэндэ Арюун Һүлдэеэ бүришье дуратайгаар үршөөхэл!
Эдеэ хоол бариха сагай ерэхэдэ, Бооһаз тэрээндэ: – Наашаа дүтэлөөд, хилээмэнһээ эди, тэрэнээ уксуста дүрөөд эди, – гэбэ. Тиихэдэнь тэрэ таряа хадагшадай хажууда ерэжэ һууба. Бооһаз тэрээндэ хуураһан орооһо үгэбэ. Рүүт эдижэ садаад, заримыень үлээбэ.
Тэрэ пилишт хүн дүшэн үдэрэй туршада үглөө, үдэшэ бүри гаража, өөрыгөө харуулдаг байба.
Абигааһил хоёр зуун хилээмэ, хоёр тулам үзэмэй дараһан архи, гаргажа бэлдээтэй табан хони, табан сатаа хуураһан орооһо, зуун боолто үзэм, хоёр зуун багса инжир яаралтай абажа, тэдэнээ элжэгэнүүдтэ ашаба.