12 Эртэ үглөө Самуил бодоод, Саултай уулзахаяа ошобо. Зон Самуилда: – Саул Кармээлдэ ерэжэ, тэндэ өөрын хүндэдэ хүшөө бодхоогоо. Тэндэһээ эрьежэ, Гилгаал руу ябаа, – гэжэ хэлэбэ.
Үглөө үглөөгүүр Абраһаам эртэ бодожо, Һагаарта хилээмэ үгөөд, годон арһаар оёһон амһарта соо уһа үргэлүүлээд, хүбүүтэйнь хамта ябуулба. Һагаар хүбүүгээ хүтэлэн, Бэһээр-Шээбэ гэдэг хээрэ тала руу шэглэн ошобо.
Абшалоом үшөө амиды мэндэ байхадаа Хаанай хүндыдэ өөртөө хүшөө табиһан юм. Тэрэ: – Минии нэрэ нэрлүүлхэ хүбүүн намда үгы, – гэжэ хэлээд, тэрэ хүшөөе өөрынгөө нэрээр нэрлээ бэлэй. «Абшалоомой хүшөө» гэжэ мүнөө хүрэтэр тэрэ нэрлэгдэдэг.
Кармээлһээ Хэцроо, Араабһаа Паһарай,
Ахааб эдеэ барихаяа ошобо, харин Элияа Кармээл хадын оройдо гараад, газар тээшэ тонгойн, толгойгоо үбдэгүүдэйнгөө хоорондо хабшуулан байба.
Зэлүүд хооһон газарташье самхагуудые тэрэ баряа, олон худагуудые малтаа. Тэрэ нюруу газараар бэлшээшэ олон малтай, газар элдүүрилхэ ажалда дуратай, тиимэһээ хада уулааршье сэсэрлиг ургуулааша, газар элдүүрилэгшэ олон албатантай бэлэй.
Маһоон, Кармээл, Зиип ба Юттаа,
Тиимэһээ би «Пилиштүүд мүнөө Гилгаалда минии урдаһаа дайлан ерэхэнь, харин би Эзэнһээ хайра гуйгаагүйб» гэжэ һанаад, түгэс шатаалта үргэл үргэхэеэ шиидээ һэм, – гэжэ харюусаба.
Самуил бодожо, Гилгаалһаа Бэньямиинэй обогой газар дайдын Гибаа руу ошобо. Саул өөртэйнь хамта байһан хүнүүдые тоолобо, зургаан зуугаад хүн байба.
Давид эртэ үглөөгүүр бодожо, хонин һүрэгөө нүгөө хонишондо даалгаад, хүнэһэ абаад, Ишайн захирһанай ёһоор ошобо. Тэрэнэй хотон хүреэндэ ерэхэдэ, сэрэгшэд шууян, хашхаралдан, жагсажа байба.
Маһоондо ажаһуудаг нэгэ хүн Кармээлдэ зөөритэй байгаа. Тэрэ ехэ баян хүн һэн: гурба мянган хонитой, нэгэ мянган ямаатай бэлэй. Тэрэнэй хонидой нооһо хайшалалга Кармээлдэ боложо байхадань, тэрэ Кармээл руу ерэһэн байгаа.
Удаань Самуил нэгэ шулуу абаад, Мицпаа Шээн хоёрой дунда табяад, тэрэнээ Ээбэн-Ээзэр гэжэ нэрлэбэ. – Эзэн энэ газар хүрэтэр бидэндэ туһалаа, – гэжэ тэрэ хэлээ бэлэй.