11 – Би Саулые хаан болгоһондоо халагланаб. Юуб гэхэдэ, тэрэ Намһаа эрьежэ, Минии захяа заабари дүүргэбэгүй, – гэжэ дуулдаба. Самуил уур сухал боложо, бүхэли һүниндөө Эзэндэ зальбаран мүргөө һэн.
газар дэлхэй дээрэ хүн гээшые бии болгоһондоо хара бууба. Тэрэ угаа ехээр гэмшэн,
иигэжэ айладхаба: – Би газар дэлхэйн нюрууһаа хамаг хүн зониие, тэдэнтэй хамта адуу мал, мүлхидэг амитадые, арьяатаниие, шубуудые огтолон үгы болгохоб. Эдэниие байгуулһандаа голхорноб.
Бурханай Эльгээмэлэй Иерусалимые усадхахаяа һанахадань, Эзэн гай гасалан тушаа шаналан, зониие һалгаажа байһан Эльгээмэлдэ: – Хүрөө! Боли! – гэжэ захирба. Эзэнэй Эльгээмэл тэрэ үедэ евүүс хүн Арунаагай гүмнөө дээрэ байгаа.
Хоёр дахин өөртэнь үзэгдэжэ, хариин бурхадта мүргэхыень хориһон Израилиин Эзэн Бурханһаа Соломооной хадууран байхада Эзэн тэрээндэ уурлаба.
Эзэндэ үнэн сэхэ байгаагүй, Эзэнэй үгэ дуулаагүй, үхэһэн зоной һүнэһэ дуудагшада хандаһанайнгаа түлөө Саул иигэжэ наһа бараба.
Бурхан Эльгээмэлээ Иерусалимые һандаргаха даабаритай эльгээбэ. Тэрэ Эльгээмэлэй хотые усадхажа эхилхэдэ, Эзэн гай гасалан тушаа шаналан, зониие һалгаажа байһан Эльгээмэлдэ: – Хүрөө! Боли! – гэжэ захирба. Эзэнэй Эльгээмэл тэрэ үедэ евүүс хүн Арнаанай гүмнөө дээрэ байгаа.
Тиимэ хүнүүд зааһан замһаань хадууржа, хэлэһэн үгыень тоонгүй,
Эзэн тангариг үргөө, хэлэһэн үгэеэ ондоо болгохогүй: «Мэлхицээдэгэй заяаһанаар ши хэтын хэтэдэ санаарта байхаш».
Тэрэ гайхамшагта хэрэгүүдээ дурдуулдаг болгоо, ח Хээт Эзэн хадаа нигүүлэсхы ба үршөөлтэй мүн. ט Тээт
Нёлбоһо урасхуулан үрэ таряашад баяртай ургаса хуряаха юм.
Эзэндэ этигэжэ, һайе үйлэдэ, газар дээр оршин һуужа, үнэн зүбые сахин байгаарай.
Моисей гараа хабсаруулан, Эзэн Бурханаа аргадажа эхилбэ. – Эзэн! – гэбэ тэрэ. – Агууехэ хүсөөрөө, агуу шадалаараа Египедһээ гаргаһан Өөрын арадта уур хилэн болоһоной үрэ ямар юм?!
Эзэн уур хилэнсэгээ номгоруулба. Өөрын арад угсаатаниие һүнөөхэ гэжэ забдаһан аад, болибо.
Минии үгэ дуулахаһаа татагалзаһан уг унгиингаа нүгэл шэбэлдэ тэдэ эрьен бусажа, ондоо бурхадта мүргэжэ эхилбэ. Израилиин болон Иудын үри һадаһад үбгэ эсэгэнэртэйнь Минии байгуулһан хэлсээе эбдэбэ.
Харин энээниие анхараагүй һаатнай, танай бардам занһаа боложо, минии зүрхэ сэдьхэл бүтүү уйлахал. Эзэнэй арад зоной һүрэг мэтээр баряанда туугдаһанһаа боложо, нюдэдэйнгөө шэргэтэр би сурхирса уйлахаб.
Теэд дахин таанад ондоо болон, Намайе доромжолбот. Һанаһан тээшэнь табиһан богоолнуудаа таанад дахин һөөргэнь бусаабат, дахин богоолнууд болгобот.
Минии толгойн уһаар дүүрэн байгаа һаань, минии нюдэдэй нулимсын булаг болоо һаань, алагдаһан улад зонойнгоо хойноһоо үдэр, һүнигүй уйлаха һэм.
Улад зон иигэжэ хэлэбэ: «Хүдөөлгэнэй гашуудалтай дуу бидэндэ дуулахаяа тэдэ яаралтай ерэг, нюдэнһөөмнай нулимсын дуһалтар, нюдэнһөө нёлбоһоной урасхал мэтэ урдатар дуулаг лэ».
Үнэн зүбые үйлэдэдэг хүн үнэн зүбһөө буруу хаража, муу зоной хэдэг жэгшүүритэй муухай хэрэгүүдые хэжэ эхилээ гээшэ һаа, амиды мэндэ байха гү? Үгы! Бүхы үнэн зүб хэрэгүүдынь мартагдаха, урбаһанайнгаа, нүгэл хэһэнэйнгээ түлөө тэрэ хосорхо.
Эзэн шиидхэбэреэ хубилгажа, «Иимэ юумэн болохогүй!» – гэжэ айладхаа.
Бурхан тэдэнэй хэрэгүүдые хараба. Харата муухай замһаа тэдэнэй холодоходо, Бурхан хайрлажа, тэдэниие хэһээхэ гэһэнээ болюулба.
Тэрэ Эзэндэ иигэжэ зальбарба: «Оо, Эзэн, үшөө орон нютагтаа байхадаа одоо энээн тухай хэлээ бэшэ һэн гүб? Хамаг һайниие хүсэгшэ, нигүүсэхы, хүлеэсэ ехэтэй, олониие үршөөгшэ Танай, Бурханай, гай тодхор тухай голхорхые мэдээд, энэл ушарһаа Таршииш руу зугадаа һэм.
Намһаа буруу харагшадые, Намайе бэдэрээгүй, һурагшалан Нам руу ерээгүй зониие усадхахаб.
Зүгөөр эсэстэнь хүрэтэр тэсэжэ гараһаниинь абарагдаха.
Харин Би мүнөө танда иигэжэ хэлэхэб: дайсадтаа дуратай байгты, таниие хашагшадай түлөө зальбаржа байгты.
Тухайлбал, тэрэл үедэ Иисүүс хадын оройдо гаража, бүхэли һүниндөө Бурхандаа мүргэбэ.
Үнэн сэдьхэлтэн этигэл һүзэгэйнгөөл ашаар амидарха, хэрбээ хэн нэгэнэй таталзабалнь, Би тэрэниие һайшаахагүйб.
– Эзэнэй хамта олон иигэнэ: мүнөө Эзэнһээ хазагайржа, өөһэдтөө үргэлэй шэрээ барижа, Эзэнэй урдаһаа бодожо, Израилиин Бурханай урда ямар гэмтэ хэрэг үйлэдөөбта?
Мүн би таанадай түлөө зальбархаяа болихогүйб – Эзэнэй урда нүгэл хэхэеэ тэбшэхэб. Би таанадта һайн, сэхэ зам заахаб.
Самуил Саулда: – Ши бодолгүй юумэ үйлэдэбэш. Эзэн Бурханайнгаа шамда захиһан захяа заабариие дүүргээгүйш. Тиигээгүй һаашни, Эзэн одоо Израильда шинии хааншалал хэтэ мүнхэдөө бэхижүүлхэ бэлэйл.
Тэрэ үедэ Самуилда Эзэн иигэжэ айладаба:
Мүнөө ши ошожо, амалээгүүдые бута сохин, тэдэнэй хамаг юумые усадха, бү хайрла. Эрэ, эмые, нарай нялха хүүгэдыньшье, үхэр ба хони, тэмээ ба элжэгыень бултыень хюда» гэнэ, – гэбэ.
Самуил наһа бараха үдэр хүрэтэрөө Саулые дахин хараагүй, юундэб гэхэдэ, Самуил Саул тухай ехэ гашуудажа байгаа. Эзэншье Саулые Израилиин хаан болгоһондоо гэмшээ.
Теэд Саул ба тэрэнэй арад зон Агаагые болон эгээл һайн хони, үхэр, тарган тугал, хурьга, юрэдөө, бүхы сэнтэй юумэ хайрлажа, тэрэ зандань үлөөбэ. Харин тэдэ хэрэггүй, үнэ сэнгүй зүйлнүүдые усадхаба.
Эзэн Самуилда айладхан: – Би Саулые Израилиин хаан байлгахаһаа татагасааб. Ши хэды болотор Саулай хойноһоо гашуудаха юмши? Эбэрээ оливын тоһоор дүүргээд яба. Би шамайе Бэтлэһээмэй Ишай гэдэг хүндэ эльгээхэм. Юуб гэхэдэ, тэрэнэй хүбүүдэй дундаһаа Өөртөө хааниие шэлээб, – гэбэ.
Тэдэнэй: – Бидэниие зонхилхо хааниие маанадта үгэгты, – гэжэ хэлэһэниинь Самуилда һайшаагдабагүй. Самуил Эзэндэ мүргэн зальбарба.