41 Саул Израилиин Эзэн Бурханда: – Зэмэтэниие заажа үгыт, – гэбэ. Ёнатаан болон Саул заагдаба, арад зон сүлөө үлэбэ.
Үбэрһөө жээрэб татаашье һаа, шиидхэбэринь Эзэнһээ ерэдэг.
Жээрэб хаялга арсалдаа тогтоодог ба хүсэ ехэтэйшүүлые хоёр тээшэнь һалгадаг.
Онгосошод бэе бэедээ иигэжэ хэлэжэ эхилбэд: – Хэнһээ боложо энэ зоболон манай толгой дээрэ буубаб гэжэ мэдэхын тула жээрэб хаяя. Тиигээд жээрэб хаяба, тэрэнь Ионада тудалдаба.
– Эзэн, аа! Та хүнүүдэй һанал бодолые мэдэнэт. Тиимэһээ байха ёһотой газартаа ошохын тула албаяа хэхэеэ болиһон Иудын орондо алба хэжэ, элшэн болохыень эдэ хоёрой хэниие шэлэжэ абаһанаа бидэндэ харуулыт, – гэжэ суглараашад зальбарба.
Жээрэб татахадань, Матвийда тудаа. Тиин Матвий арбан нэгэн элшэнэрээр хамтаран, арбан хоёрдохи элшэн болобо.
Саул Израилиин бүхы зондо: – Таанад нэгэ талада зогсогты. Би өөрынгөө хүбүүн Ёнатаантай хамта нүгөө талада зогсохоб, – гэбэ. Улад зон Саулда: – Һанаһаараа юумэ хэгты, – гээ бэлэй.
Тиигээд Саул: – Минии хүбүүн Ёнатаан бидэ хоёрой хоорондо жээрэб хаягты, – гэбэ. Жээрэбээр Ёнатаан шэлэгдэбэ.