1 Самуил бүхы Израильда хандан: – Харагты. Би таанарай намда хэлэһэн бүхы юумые шагнаад, үгыетнай дуулажа, таанад дээрэ хааниие томилон табяаб.
Уур сухал дундаа Би таанадта хааниие үгөө һэм, бушаганаһан сухалайнгаа үедэ тэрэниие танһаа таһалан абааб.
Самуил һабатай оливын тоһо абажа, Саулай толгой дээрэ адхаад, тэрэниие таалаад хэлэбэ: – Эзэн Өөрын угай баялигай захирагша болгон, шамда тоһо түрхин ёһолно.
Самуил бүхы арад зондо соносхобо: – Эзэн хэниие шэлээб гэжэ ойлгон харана гүт? Бүхы арад түмэнэй дунда энэ хүнтэй зэргэсэхэ хүн үгы! Тиимэһээ бүхы зон баярлан хашхаралдаба: – Хаан мандаха болтогой!
Зай, тэдэнэй үгые дуула. Гансал ши тэдээндэ һайса һануулжа, зонхилхо хаанайнь эрхэнүүдые соносхо, – гэжэ айладхаба.