5 Энэ үедэ Саул сарнуудые туун, таряаланһаа бусажа ябаа. Тэрэ: – Зон уйлалдана, энэ юун болоноб? – гэжэ асууба. Зон тэрээндэ Ябээшэй ажаһуугшадай үгэнүүдые хэлэжэ үгэбэ.
Ишмаһээлэй бархиржа эхилхэдэ, Бурхан дуулаба, тиигээд Эльгээмэл огторгойһоо Һагаарые ооголбо: – Юун болооб, Һагаар? Бурхан хүбүүнэйшни бархирхые соносоо, зоболонгыень хараа, тиимэһээ бү ай!
Элияа тэндэһээ ябажа, Шапаадай хүбүүн Элишаае газар хахалжа байхадань олобо. Арбан хоёр паар үхэртэй, өөрөө арбан хоёрдохи паар үхэрэй хажууда тэрэ ажал хэжэ байба. Элияа хажуугаарнь гарахадаа, тэрээн дээрэ нэмэргэеэ табиба.
Үзэгдэлэй Нюруу тушаа зүн. Энэ хадаа юун болоод, хотын бүхы зон гэрэй хушалтанууд дээрэ гараа гээшэб?
Ара нюрганһаань тэдэнэй оог хашхаралдаа табилдахада, зургаан зуун сэрэгшэд ябадалаа зогсоожо, гэдэргээ эрьелдээд: – Шамда юун хэрэгтэйб? Ши юундэ хүнүүдые суглуулбаш? – гэжэ Михааһаа асуубад.
Бэньямиин обогой Кииш гэжэ нэрэтэй нэгэ хүн байгаа. Тэрэ Абиһээл гэгшын хүбүүн, Цэроор гэгшын аша, Бэхораатын гуша, Апииахын дүшэ бэлэй. Тэрэ баян, хүндэтэй хүн байгаа.