7 Жэл бүхэн Эзэнэй һүмэ ошохо бүринь нэгэнь нүгөөдэеэ голхоруулдаг, нүгөөдэнь уйлажа, эдеэ хоолһоо гарадаг бэлэй.
ами наһыеш абарна, энэрэл хайра, үршөөлынь толгой дээрэшни титим болон табигдаа.
Хүсэхэдэшнил, Тэрэ һайн юумээр шамайе хангана, иигэжэ бүргэдтэл адли, ши залууш!
һахалаа хюһуулһан, хубсаһаа таһалһан, бэеэ адааһан наян хүн Шэхээм, Шилоо болон Самариһаа ерэбэ. Тэдэ нангин үргөөдэ үргэхэ эдеэ, уталгануудые баряад ерээ бэлэй.
Ханнаагай үхибүү түрэдэггүй ушарһаа боложо, Пэниннаа тэрэниие доромжолдог, Эзэнэй умайень хааһан ушарта гомдон голхоруулхые оролдодог һэн.
Элканаа үбгэниинь тэрээндэ: – Ханнаа, юундэ ши бархирнабши, юундэ эдеэлнэгүйбши, ямар ушарһаа зүрхэншни гажарнаб? Би шамда арбан хүбүүдһээ дээрэ бэшэ аалби? – гэжэ хэлэдэг байба.
Ханнаа иигэжэ зальбаран мүргэбэ: – Эзэн зүрхыем баяраар билтаруулаа, Бурханай туһаар хүсэн түгэс болооб. Дайсадаа наада харан хүхинэб, Эзэнэй туһалһанда угаа баяртайб.
Гадар багахан тэрлигыень тэрээндэ эхэнь оёжо, жэл бүриин үргэл хэхэеэ үбгэнтэеэ хамта ерэхэдээ асаржа үгэдэг һэн.