16 Танай шэбэгшэ болохо намайе муу һамган гээд бү һанагты. Ушар юуб гэбэл, угаа ехэ уйдхар гашуудалһаа боложо би мүнөө болотор зальбаржа байгааб, – гэжэ харюусаба.
Эзэн, намайе хайрлыт! Зон намайе залгихаяа һананал, бүхэли үдэрөө намда добтолон, намайе харшалнал.
танай арадай дунда өөдэгүй хүнүүд бии болоһон, «ошожо, ондоо, мэдэхэгүй бурхадта зальбардаг болоё» гээд хотын ажаһуугшадта хэлэнэ гэжэ дуулаа һаа,
мүрдэлгэ гүрдэлгэ ябуулагты, һайса мүшхэгты. Тиигээд иимэ жэгшүүритэй юумэнэй танай дунда үнэхөөр болоо гээшэ һаань,
Гэбэшье Ханнаа: – Үгы даа, эзэн. Би сэдьхэлээ гажаржа байһан эхэнэрби. Үзэмэй дараһан архи, шара ундашье уугаагүйб, харин Эзэнэй урда сэдьхэлэйнгээ шарха элирхэйлжэ байнаб.
Элии тэрээндэ: – Амгалан һайн ябыш даа. Израилиин Бурхан шинии гуйһан гуйлтые бэелүүлхэнь болтогой! – гэбэ.
Харин зарим этэгээдүүд: – Энэ хүн маанадта яажа туһалха юм? – гэлдэн, тэрэниие баһажа, бэлэгүүдые тэрээндэ асарбагүй. Харин Саул энээниие хараагүй мэтэ ябаа бэлэй.
Элиин хүбүүд Эзэниие хүндэлдэггүй муу зон бэлэй.
Тэрэ муу хүн Набаалые минии эзэн бү анхараг. Юуб гэхэдэ, тэрэ өөрынгөө нэрэтэй адли хүн ха юм. Тэрэнэй нэрэнь Набаал, тэнэг байха гээшэ тэрээнтэй хамта ха юм. Харин танай шэбэгшэ би эзэнэйнгээ эльгээһэн залуушуулые хараагүй байгааб.