3 អ៊ែ ណគ់ ដើ វែ វ៉ើ ចឹន បូវ ម៉ើ បើម ប៉ាគ់ អ៊ែ ហាក់ វ៉ើ បើម ប៉ាគ់ ដើ មែ ទឺ ពយ៉ិ វ៉ើ ឃឹត រៀន ណាគ់ វន់ក្លើច ឡះ តើម ប៊ឹង គ្រែដៃ លំពថូត?
បូវ ប៊ិះ កួន ចូវ ប៊ិះ ប្រៃ អើយ! ញ៉ង វ៉ើ មឹង អ៊ឺម វន់ក្លើច តើម ប៊ឹង កាន ពថូត វន់គ្លីះ ទិ ហួម អ៊ុញ។
ហណោះ អ៊ឺម ឡះ ប៉ាគ់ អំកឡូវ អ៊ឺរ ឡា ទឹង បើគ អៃ លំប៉្រៃ ឞាវ ណគ ជឺរ ជិត បារ បូវ កង តហាន មន់ទឺះ ប៉ូរ អៃ ហរៀន តៃ ដូវ ឡះ?
គ្រែដៃ យែស៊ូ ឡើ តើវ បឹ ហង់អ៊ែ រៀន៖ «មែ ង៉ាយ ហដុង ម៉ើ ប៉្រៃ អៃ អំបើម តង់កង់ យ៉ាគ់វឺ ព្រណាក មូន មាំង ដើ សប្រា?»។
ឞិត ឞ៊ែត ប៊្លី អ៊ែ ប៊ិច កឡ មូយ រ៉ា ឡឹះ ឡើ តៃ ណគ ឡើ រៀន៖ «ហបូវ ណគ ឡើយ ហៃ នែ»។ យ៉ាគ់ ពែត្រុះ ឡើ ត្រណើវ រៀន៖ «អ៊ឺម ត្រ អ៊ឺម ប!»។
យ៉ាគ់ ពែត្រុះ ឡើ ត្រណើវ រៀន៖ «យ៉ាគ់ អើយ អណោះ អ៊ឺម អៃ ហម៉ាង ប៉ាគ់ អ៊ិន!»។ ទឹង ណាគ់ ប៉ះ ឡើ ម៉ាង អ៊ែ អៀរ ឡើ ប្រូវ ប្រយ។
ម៉ើ ណោះ ទុត ហឡាក់ ឡើយ គ្រែដៃ ឡើ ហាយ រៀន ណគ់ មែ ង៉ាយ ម៉ើ បើម កាន ប៉ាគ់ នែ មន់ត្រ ថូត ឋា ដើ គែត។ ហាក់ តៃ ត្រ វ៉ិះ ឌិវ ចាក់ ម៉ើ កឡឹ អ៊ឺម ម៉ើ បើម ហ៊ែង ម៉ើ ញឹម ក្លើម ឡឹះ ដើ បូវ ម៉ើ បើម កាន តៃ ចាគ់ ប៉ាគ់ នែ។
ប៉ាគ់ ពអ៊ែ អើយ ណគ់ វែ វ៉ើ ចឹន បូវ វ៉ើ រៀន ម៉ើ យូច ដូវ អ៊ឺម វន់ឡិះ ចាក់។ យ៉ាក់ ប៊ឹង វ៉ើ ចឹន មែ ឞាល់ វ៉ើ ពថូត ចាក់ វែ កឡឹ ឡើយ យ៉ាក់ ណគ់ វែ វ៉ើ ចឹន មែ វែ កឡឹ វ៉ើ បើម ប៉ាគ់ ដើ មែ ទឺ។
ង៉ាយ ង៉ើ ណោះ រៀន គ្រែដៃ ឡើ ពថូត ត្រៗ ណគ់ មែ ម៉ើ បើម ប៉ាគ់ នែ។
ឡា បនឹះ អើយ ហមែ ង៉ាយ អ៊ែ ហហាន ចជែ ពន់ដូះ គ្រែដៃ ប៉ាគ់ នែ? «ពដិះ កអវ ណាគ់ លំម៉ាង ឡះ ហឹ កឡា ម៉ាន រៀន “ពយ៉ិ ឡើ ត្រ ហម៉ាន អៃ អប៊ិច ចាក់ ដៃ ប៉ាគ់ នែ?”»
ប៊ឹង បនឹះ មន់ម៉ាង រៀន៖ «ប៊ិច កាន ហ្រនុក ហ្រវ៉ាក កាន ឆនឹម ហន់ណាំង ឡើយ!»។ ប៊ឹង អ៊ែ កាន រុង រ៉ាយ លំប៊ឹះ កអវ ដើ ហ្រលឹងៗ ប្រយ ឞាល់ មែ ម៉ើ ឈិ អន់ឆិ តៃ ប៊ិច មែ ង៉ាយ អ៊ឺម មន់វៀរ ក្លើច តើម ប៊ឹង កាន រុង រ៉ាយ អ៊ែ។