21 ចាគ់ ឡើយ ប៉ាគ់ តៃ វន់ចា ច្រឡាត ម៉ាត តៃ វន់ញែត តវែ ដើម វន់តាក់ លែក ណគ់ អង់ង៉ាយ ឡើ បើម អាំ បូវ ប៊ែង វែ មន់បង់។
ហាក់ ម៉ើ អាំ អ៊ឺម ប្រម៉ាង គ្រែដៃ លំតូត រៀះ ឈ្រុ ទឹង ចនិះ មែ ម៉ើ ឡាប់ វ៉ិះ ឞិត ឞ៊ែត តគ់ ឡើ ប៊ឹះ កាន ធុក ញ៉ាក ដើម ម៉ើ តំឞាប មែ ញ៉ន ម៉ើ ចាប់ ប្រម៉ាង គ្រែដៃ ម៉ើ តាក់ ដ្រិះៗ ប្រយ។
គ្រែដៃ យែស៊ូ ឡើ ហវីវ ហឹ យ៉ាគ់ ពែត្រុះ អ៊ែ ឡើ ម៉ាង រៀន៖ «ញ៉ង ហម៉ាង អ៊ឺម ប៉ាគ់ អ៊ិន អរ៉ាក់ សតាំង ហំវីះ ញ៉ង ហកន់ឌឹង អ៊ឺម ទ្រូង អៃ អន់ត្រ ដក់ ខនឹត ហៃ ឡើ ត្រ អ៊ឺម ខនឹត គ្រែដៃ ឡើ ត្រ ខនឹត បនឹះ មិៗ»។
ប៉ាគ់ ពអ៊ែ ញ៉ង ងន់ពន់ដូះ យ៉ាវ ត្រឌីវ បូវ ណគ់ ខាក់ៗ ងន់ត្រ ឃឹត បើម ប៉ាគ់ ង៉ាយ ញ៉ង អាំ បូវ ប៊ែង ង៉ាយ មន់បង់ លឺ មន់តាក់ កាន ចាប់ មឹង ញ៉ន ដើ ង៉ាយ។
យ៉ាក់ កាន គ្រែដៃ ឡើ ពែក ប៉ាក់ ត្រ អ៊ឺម កាន ញែត ចង់ ចណង់ ចណា ឡើ ត្រ កាន គូ គូម ចាគ់ៗ ត្រៗ កាន គូ ឆនឹម ហន់ណាំង ដឹប កាន ញឹម ក្លើម ក្លាក តើម ប៊ឹង ផវ យ៉ាង ចាគ់ លួង គ្រែដៃ។
ញ៉ន ដើ អ៊ែ ឡើយ ប៉ាគ់ ចណា អៃ អចា ឡើ បើម អាំ បូវ ប៊ែង អៃ មន់តាក់ កាន ចាប់ មឹង អន់ឌី យ៉ាវ ចា កឡាគ់ បូវ ប៊ែង អៃ មន់តាក់ កាន ចាប់ មឹង ញ៉ន ដើ អៃ។
ប៉ាគ់ ពអ៊ែ តង វន់លវាំង ចាក់ ញ៉ង អាំ កាន វ៉ើ ប៊ិច ស៊ិត ចា ចណា តាម ម៉ើត លំបើម អាំ ណគ់ មែ ម៉ើ ចាប់ មឹង តៃ ហ៊ែត ឝ៉្រឹត មន់តាក់ កាន ចាប់ មឹង។
បក់ អាំ វែ វន់ណោះ ឈន់ឈីង ឝ្លាំង ណគ់ កាន អង់ង៉ាយ ឡើ ខា ជឺរ។ អ៊ែ តគ់ តង៉ៃ គ្រែដៃ គ្រិះ លំប៊ឹះ ឡឹះ វន់ចាគ់ ស៊ីត ឡើយ ញឹះ តៃ ប៊ិច យូច