23 ប៊ឹង អ៊ែ អៃ អំហាយ ដើ មែ រៀន “ណគ់ បូវ វ៉ើ បើម កាន តៃ ចាគ់ វន់វីះ តើម ប៊ឹង អៃ! អហង់ឝ៉ាវ អ៊ឺម វែ”»។
ណគ ឡើ ត្រណើវ រៀន “អៃ អំហាយ ម៉ាត់ ម៉ាត ដើ វែ រៀន អហង់ឝ៉ាវ អ៊ឺម អៃ វែ អ៊ិន!”»។
«ប៊្លី អ៊ែ លំម៉ាង ដើ មែ ម៉ើ គូ តៃ ចអៀវ រៀន “ណគ់ វែ វ៉ើ ត្រ ពន់ដ្រាយ អើយ មិញ វន់វីះ តើម ប៊ឹង អៃ វន់ដក់ មឹត ហឹ អ៊ុញ ឡើ កាត ញឹះ តៃ ណោះ ប៉ាត់ អ៊ុញ គ្រែដៃ ឡើ រន់ឋាប់ ជុ ដើ អរ៉ាក់ សតាំង ដើម ឞយ ណគ។
ទឹង តង៉ៃ កន់ដ្រាគ់ ហន់ណាម លំឌឹក ពាំង កម៉ង លែវ ឡើយ អ៊ែ វែ ណាគ់ វន់ឆុង ហឹ អរ៉ះ ដើម វន់ឝឝ៉ោះ កម៉ង វន់ឡា ឡូម ហឹ កន់ដ្រាគ់ ហន់ណាម រៀន៖ “អើយ កន់ដ្រាគ់ ឡា ហំប៉ើក កម៉ង ដើ ញ៉ា អុះ”។ អ៊ែ កន់ដ្រាគ់ ហន់ណាម លំតើវ វែ រៀន “អ៊ឺម! អហឝ៉ាវ អ៊ឺម អៃ វែ អ៊ិន ណោះ តើម ប៊ឹង ង៉ាយ វ៉ើ ប៊ឹះ!”។
អ៊ែ លំតើវ វែ រៀន៖ “អ៊ឺម អហឝ៉ាវ អ៊ឺម វែ ណោះ តើម ប៊ឹង ង៉ាយ វ៉ើ ប៊ឹះ។ អូ ណគ់ វែ វ៉ើ បើម តៃ ទឹង ត្រ ណិះៗ វន់វីះ តើម ប៊ឹង អៃ!”»។
កនុង អ៊ែ ហម យ៉ះ ប៉ាគ់ ង៉ាយ តមឹង តម៉ ពដ្រូម ឆ្រាំង គ្រែដៃ ណាគ់ ឡើ ឝ៉្រឹត ដឌែ ទឹង អ៊ែ ម៉ើ ខៀន ជុ រៀន៖ «គ្រែដៃ កន់ដ្រាគ់ ឡើ ហង់ឝ៉ាវ ប៉ាសាសុន ណគ»។ ដើម ម៉ើ ខៀន ជុ ឡឹះ រៀន៖ «មែ ង៉ាយ ម៉ើ រៀន ចាក់ មែ ម៉ើ ប៉ាសាសុន គ្រែដៃ កន់ដ្រាគ់ ណគ់ មែ អ៊ែ តង មន់វៀរ ចង៉ាយ តើម ប៊ឹង កាន តៃ ចាគ់»។