11 ណគ់ មែ ម៉ូវម៉ក ម៉ើ គូ ប៊ឹង វែ អន់សច អ៊ែ ណគ់ ដើ អៃ អន់ណាវ អង់គូ យ៉ាវ ប៊ឹង វែ អន់សច។
ហឹ ង៉ាយ កតាម ប៉ាគ់ ប៊ិច បារ ពែ រ៉ា ម៉ើ តមួត ញ៉ន ដើ ម៉ើ ចាប់ មឹង អៃ អៃ អង់គូ អរែង ប៊ឹង មែ ប៉ាគ់ទឺ»។
គ្រែដៃ យែស៊ូ ឡើ ណោះ ចនិះ មែ អ៊ែ ឡើ ម៉ាង ដើ មែ រៀន៖ «ញ៉ង វ៉ើ ម៉ាង អ៊ឺម ដើ ណាង! ណគ ឡើ បើម កាន នែ ដើ អៃ ទុត ចាគ់ ឡើយ។
ដើម វន់ពង់ហៀន មែ អាំ មន់បើម ត្រួយ លែក ដើ កាន អៃ អប៉្រៃ វែ។ អាំ វន់ណោះ រៀន អៃ អគូ ប៊ឹង វែ អន់សច ឋា ដើ ឡូច ឡាង ប្រិះ ឡាង គ្រែ»។
ណគ់ មែ ម៉ូវម៉ក ម៉ើ គូ ប៊ឹង វែ អន់សច។ វែ វន់ដូវ បើម អន់ចាគ់ ដើ មែ តង៉ៃ ង៉ាយ តមឹង។ អ៊ែ ណគ់ ដើ អៃ អន់ណាវ អង់គូ យ៉ាវ ប៊ឹង វែ អន់សច។
ណិះៗ នែ គ្រែដៃ យែស៊ូ តង លន់គូ ទឹង ហូង គ្រែ អន់ដៃ ឆា ដើ ប៊ឹះ គ្រែដៃ លំពចាគ់ ហឹ ទឺ អន់ណាវ អង់ង៉ាយៗ ណគ ឡើ ពឝ៉ើត ពន់ឋើម ប៉ាគ់ ឡើ ពហាយ ជុ ប៊ឹង មែ កឡា ឈូន ប្រម៉ាង ណគ ឡៃ មាំង ឡើយ។