5 មែ អ៊ែ ម៉ើ រ៉ិ ប្រយ។ ទឹង ម៉ូង ជិត បារ ដើម ម៉ូង ពែ អំប៊ឹ កន់ដ្រាគ់ មឺរ ឡើ ដក់ ដាំង ឡឹះ មែ គូលី ឡើ ហាយ ដើ មែ ប៉ាគ់ អន់ឌូ ទឺ។
ឡើ ប៉្រៃ មែ រៀន “អើយ មែ នែ វន់ដក់ ពពឹត ហឹ មឺរ អៃ តគ់ អន់ជែរ វែ ត្រៗ”។
តគ់ ម៉ូង សើង អំប៊ឹ កន់ដ្រាគ់ មឺរ អ៊ែ ឡើ ដក់ ឡឹះ ហឹ តឡាត ឡើ តៃ អន់ណាវ មែ ម៉ើ គូ មិៗ។ អ៊ែ ឡើ តង៉ា មែ រៀន “ពយ៉ិ ឡើ ត្រ វ៉ើ គូ មិៗ ប៊ឹង នែ ឆា ដើ អំប៊ឹ ឞាល់ នែ ញឹះ តៃ ប៊ិច កាន ពពឹត?”
តើម ប៊ឹង ឆុង ម៉ាត់ តង៉ៃ ឆា ដើ ប៊ឹះ ម៉ូង ពែ អំប៊ឹ លែក ដើ ប៊្រី ដាក មែ ឡើ កឡាំ ប៊្រែ ប្រយ។
តង៉ៃ ហង់អ៊ិន ម៉ូង ពែ អំប៊ឹ អ្យាង ឡើ តៃ ប្រាវៗ ឞាវ គ្រែដៃ ទុត ហឡាក់ ឡើ មឹត ហឹ ណគ ឡើ កឡូវ រៀន៖ «យ៉ាគ់ កូរនែលៀះ អើយ!»។
ប្រណូវ លែក មែ ពែ រ៉ា ម៉ើ ដក់ ដៀប មន់ប៊ឹះ មួង យ៉ុពែ ឡើយ។ តគ់ ឆុង ម៉ាត់ តង៉ៃ យ៉ាគ់ ពែត្រុះ ឡើ ឌឹក អ៊ឺរ ដាំង គ្រែដៃ ពឺង បូយ ហន់ណាម។
តង៉ៃ មូយ យ៉ាគ់ ពែត្រុះ អំប្រា យ៉ាគ់ យ៉ូហាន អំប្រា ឌឹក ទឹង រ៉ូង ទិះ កដាប ហំបះ អំប្រា ដក់ អ៊ឺរ ដាំង គ្រែដៃ ទឹង ម៉ូង ពែ អំប៊ឹ។