25 អើយ ណគ់ វែ វ៉ើ ផិ ប៊ិង ណិះៗ នែ វន់ធុក ញ៉ាក អឹត ងួត អន់ណាវ។ អើយ ណគ់ វែ វ៉ើ ចអាវ រ៉គ់ សំ ណិះៗ នែ វន់ធុក ញ៉ាក វន់ញឺម ក្រវ៉ើយ ក្រើយ អន់ដូង អន់ណាវ។
ហាក់ គ្រែដៃ ឡើ ម៉ាង ហឹ បឹ ហង់អ៊ែ រៀន “បនឹះ តៃ ណោះ ឌូរ វ៉ារ អើយ មាំង នែ អៃ អន់ហវ៉ើច ឡើយ ផវ យ៉ាង ហៃ ប៉ាគ់ ពអ៊ែ រ៉ាះ អំបាះ ហៃ ហរន់ឋាប់ ជុ រ៉ាក់ ដើ ចាក់ ហៃ អ៊ែ ណោះ លំត្រ រ៉ាះ មែ ង៉ាយ អន់ណាវ?”»។
«ប៊ឹង អ៊ែ វន់តៃ យ៉ាគ់ អាប្រាហាំ យ៉ាគ់ អ៊ីសាគ់ យ៉ាគ់ យ៉ាកុប ដើម លែក ដើ មែ កឡា ឈូន ប្រម៉ាង គ្រែដៃ មន់គូ គូម ហឹ ឞន គ្រែដៃ លំពែក ប៉ាក់។ ហាក់ គ្រែដៃ លំតវីះ តាក់ វែ ហឹ ដៀក អ៊ែ វន់ណោះ វ៉ិះ ឌិវ ញឺម តូវ វន់កាប់ ក្រៀម ឝលៀម ពឹង។
អើយ ណគ់ ដើ វែ វ៉ើ ប៊ិច ណិះៗ នែ វន់ធុក ញ៉ាក អន់ណាវ យ៉ាក់ វែ លែក រ៉ា វ៉ើ ញឹម ក្លើម ក្លាក រ៉គ់ សំ ឡូច ឌិវ ណិះ ឡើយ។
ប៉ាគ់ បនឹះ លែក រ៉ា ម៉ើ ព្រតឹះ ព្រនែ វែ ណិះៗ នែ វន់ធុក ញ៉ាក អន់ណាវ ឡើយ ញ៉ន ម៉ិ យ៉ាគ់ មែ ឡៃ ពន់ឋើម ម៉ើ ព្រតឹះ ព្រនែ ប៉ាគ់ទឺ មែ ម៉ើ ឈូន ប្រម៉ាង គ្រែដៃ ឆ្រឡិ ឆ្រលូគ។
មែ ម៉ើ ចអាវ ពន់ឆាំ តវ៉ក គ្រែដៃ យែស៊ូ យ៉ាក់ ម៉ើ តៃ កួន ណគ នែ ឡើ គែត ម៉ាត់ ម៉ាត ឡើយ។
ដើម ញ៉ង វន់ចជែ លឿង បើម កម៉ាវ ចជែ ប៉ាគ់ វិត ឡក់ ដើម ចជែ ចឡោះ រំប្លច កាន លែក នែ ឡើ ឃឺ អ៊ឺម ណគ់ ខាក់ៗ វន់ត្រ ព្រតឹះ ព្រនែ គ្រែដៃ អន់ណាវ។
ប៊ឹង បនឹះ មន់ម៉ាង រៀន៖ «ប៊ិច កាន ហ្រនុក ហ្រវ៉ាក កាន ឆនឹម ហន់ណាំង ឡើយ!»។ ប៊ឹង អ៊ែ កាន រុង រ៉ាយ លំប៊ឹះ កអវ ដើ ហ្រលឹងៗ ប្រយ ឞាល់ មែ ម៉ើ ឈិ អន់ឆិ តៃ ប៊ិច មែ ង៉ាយ អ៊ឺម មន់វៀរ ក្លើច តើម ប៊ឹង កាន រុង រ៉ាយ អ៊ែ។
ឡា វន់គូ ដើ ឝ្រង៉ឹត ស្រូក តង៉ូក ឆ្រុក លូះ ដាក ម៉ាត់ មិញ វន់តាក់ កាន វ៉ើ ប្រលែក ចអាវ វន់ឝ្រង៉ឹត ស្រូក អន់ណាវ ដើម វន់តាក់ កាន វ៉ើ រ៉គ់សំ ញឹម ក្លើម ក្លាក វន់តង៉ូក ឆ្រុក អន់ណាវ។