20 តគ់ បឹ លមូយ អន់ណាវ ឡើ ប៊ឹះ ឡើ ហាយ រៀន “នែ យ៉ាគ់ កន់ដ្រាគ់ កាក់ ឆៀង ហៃ! អចូម ជុ ពឝ្លៀក ទឹង ហំបាន ដើ ហៃ កឡឹ។
ប៊្លី អ៊ែ បឹ ឡើ ចក់ លៀន មូយ តឡង់ ឡើ ប៊ឹះ ប៉ាគ់ទឺ ឡើ ហាយ រៀន “យ៉ាគ់ កន់ដ្រាគ់ អណោះ ហបនឹះ ពង៉ាត់ ម៉ៃ ហ៊ែត។ ហម មឺរ ញឹះ តៃ ហចួយ ណាគ់ ហសួត ដើម ណា ញឹះ តៃ ហប្រាក់ ណាគ់ ហកៀវ ចក់ ចិះ។
អន់នួរ ឡើ វីះ ឡើ កឡូវ ឞយ ណគ ជិត រ៉ា ឡើ ប៉្រៃ មន់ដក់ ហឹ ណគ ឡើ អាំ លៀន ត្រំ មែ មូយ រ៉ា មូយ កាក់ ឆៀង ដើម ឡើ ថាន់ មែ រៀន “វន់ចក់ ដាំង ពស៊ឺក កាក់ នែ ឆា ដើ ប៊ឹះ អៃ អន់ជឹ ហឹ វែ ទឺ”។
យ៉ាគ់ សឋិច ឡើ ពហាយ ដើ ណគ រៀន “ហៃ ហំពែក ប៉ាក់ មួង សើង អំប៊ុ អន់ណាវ”។
អឌូង ដើ ហៃ ញ៉ន ហបនឹះ ពង៉ាត់ អង់ង៉ាយៗ ហៃ តៃ ហជុ ណាគ់ ហចក់ តមួត ដឹប ហកៀវ ចក់ ចិះ ហឹ ណា ញឹះ ហៃ តៃ ហពពឹត”។
អៃ អន់ហាយ ដើ វែ ឡឹះ៖ «គ្រែដៃ ឡើ ព្រឌីវ ប៊ឹង បនឹះ ឡើ ជុ ជូង ចុ តើម ឡង ឡើយ ត្រំ តើម ណគ់ អង់ង៉ាយ ឡើ ប៉្លៃ តៃ ចាគ់ លំត្រ កូវ ហពៀវ តាក់ ហឹ អ៊ុញ»។
«ប៉ាគ់ ង៉ាយ ឡើ ត្រ វ៉ើ ជុ អៃ “យ៉ាគ់ កន់ដ្រាគ់ អើយ យ៉ាគ់ កន់ដ្រាគ់ អើយ” មិៗ ហាក់ តៃ វ៉ើ ឌី អ៊ឺម បើម ត្រួយ ប្រម៉ាង អៃ ប៉ាគ់ នែ?
ឡា អាំ វន់ចនិះ មែ ង៉ាយ ម៉ើ ណោះ ឡើយ កាន ចាគ់ មន់ត្រ បើម ហាក់ ម៉ើ ឌី អ៊ឺម បើម ត្រួយ មែ អ៊ែ ម៉ើ យូច ឡើយ។