22 ហាក់ បើគ ណគ ឡើ ប៉្រៃ ឞយ ណគ រៀន “ដ្រិះ វន់ដក់ ចក់ ខូ អាវ ច្រណាប់ៗ ពទ្រូប ពហក កួន អៃ ដើម វន់ពទ្រូប ហន់ណក ប៊ឹង ទី ណគ ចក់ កើប អាំ ដើ ណគ លំទ្រូប។
ប៊ឹង អ៊ែ សឋិច ឡើ តោះ ហន់ណក ត្រា តើម ប៊ឹង ទី ណគ ឡើ ពទ្រូប យ៉ូស៊ែប ដើម ឡើ ពហក ណគ ដើ អាវ ចណុង ចណាគ់ អ៊ែ ឡើ តបាក់ សសយ ឆៀង ដិ
កួន អន់សូច ឡើ ហាយ ហឹ បើគ ណគ រៀន “ឡា បើគ អើយ អៃ អយូច ម៉ាត់ ម៉ាត ឡើយ ទឹង គ្រែដៃ ឡើ គូ ទឹង ហូង គ្រែ ដើម ដើ ហៃ ដិ។ តៃ លន់ឃឺ យ៉ាវ ហន់ជុ អៃ នែ កួន ហៃ”។
មិញ វន់ចក់ កួន ឝ៉ូ ង៉ាយ ង៉ើ បយ៉ា ណគ់ ទិះៗ បិញៗ វន់កោះ អ៊ែ ងន់ចា ដើ កួន អៃ អាំ ងន់រ៉គ់សំ ឆំតក។
ណគ់ ខាក់ៗ តង វន់ប៊ិច ចនិះ ក្លើម ប៉ាគ់ គ្រែដៃ យែស៊ូ គ្រិះ ឡើ កន់ដ្រាគ់ ញ៉ង ពន់ឋូយ អ៊ឺម បើម តាម ឝ្រងុញ ចនិះ ក្រាគ់ វែ។
គ្រែដៃ ឡើ ជុ បនឹះ ម៉ើ ចាគ់ ទឹង ត្រ ញ៉ន ដើ ចាប់ មឹង គ្រែដៃ យែស៊ូ គ្រិះ។ គ្រែដៃ ឡើ បើម ប៉ាគ់ នែ សំឡាប់ លែក ដើ បនឹះ ម៉ើ ចាប់ មឹង តៃ ម៉ាង សុនសាត យូដា តៃ ម៉ាង សុនសាត មែ គែង។
ផវ យ៉ាង គ្រែដៃ វែ វ៉ើ ឡាប់ អ៊ែ ឡើ អាំ អ៊ឺម វ៉ើ ក៝ត សូវ បើម ឌូង អៀម ដឌែ ឡើ បើម អាំ វែ វ៉ើ កួន គ្រែដៃ អន់ណាវ។ តាម លញ៉ាគ់ ផវ យ៉ាង នែ ឡើយ អ៊ែ ង៉ើ កឡូវ រៀន៖ «អាបា!» ប៊ិច នឿណៃ រៀន «អើយ បើគ!»។
ដើម វន់ទ្រូប ឞាល់ កើប កាន កនូយ ឌី ពហាយ កាន ចាគ់ តើម ប៊ឹង គ្រែដៃ ឡើ អាំ ឆនឹម ហន់ណាំង។