29 ប៉ាគ់ ពអ៊ែ វែ លែក រ៉ា ញ៉ង វ៉ើ វន់វ៉ាយ អ៊ឺម ញ៉ង វ៉ើ ឃឹត អ៊ឺម ដើ ចណង់ ចណា
ប៉ាគ់ ពអ៊ែ ញ៉ង វ៉ើ វ៉ឹនវ៉ាយ អ៊ឺម រៀន “ហឹ ង៉ាយ ឋូវ ងំតៃ ចណង ចណា ហឹ ង៉ាយ ងំតៃ ដាក ញែត លឺ ប្រវ៉ើន ហណក?”
គ្រែដៃ យែស៊ូ ឡើ ហាយ ដើ មែ លុកស៊ិក ណគ រៀន៖ «ប៉ាគ់ ពអ៊ែ ឡើយ ញ៉ង វ៉ើ វន់វ៉ាយ អឹ ដើ ចណង់ ចណា ចៀម ចាក់ កឡឹ លឺ ដើ ប្រវ៉ើន ហណក កដាប់ ចាក់ កឡឹ
ប៉ាគ់ ពអ៊ែ ទុត កាន កិៗ ឌិត អ៊ែ វ៉ើ បើម ណាគ់ តៃ វ៉ើ ណោះ សាំ ប៉ាគ់ ង៉ាយ ឡើ ត្រ ណាគ់ វ៉ើ វន់វ៉ាយ ដើ កាន គែង អន់ណាវ?
យ៉ាក់ សុនសាត អង់គែងៗ ទិ ឡាង ប្រិះ នែ ម៉ើ ខំ ដាំង រ៉ាះ លែក អ៊ែ ឡើយ។ អ៊ែ ណគ់ ដើ វែ អន់ណាវ គ្រែដៃ បើគ វែ ឡើ ណោះ ឡើយ ណគ់ វែ វ៉ើ តងកាន តូច អ៊ែ។
ប៊្លី អ៊ែ គ្រែដៃ យែស៊ូ ឡើ តង៉ា លុកស៊ិក ណគ រៀន៖ «ទឹង អៃ អប្រ៉ៃ វែ ដក់ ពហាយ កាន ចាគ់ តើម ប៊ឹង គ្រែដៃ អអាំ អ៊ឺម វែ វ៉ើ តៀត កសូប លៀន ក្រឌុង ប្រណាក់ ដើម កើប ប៉ិ វ៉ើ តៃ ណាគ់ ឆិ?»។ មែ ម៉ើ ត្រណើវ រៀន៖ «អ៊ឺគ ឆិ ឡើយ»។