20 ហាក់ គ្រែដៃ ឡើ ម៉ាង ហឹ បឹ ហង់អ៊ែ រៀន “បនឹះ តៃ ណោះ ឌូរ វ៉ារ អើយ មាំង នែ អៃ អន់ហវ៉ើច ឡើយ ផវ យ៉ាង ហៃ ប៉ាគ់ ពអ៊ែ រ៉ាះ អំបាះ ហៃ ហរន់ឋាប់ ជុ រ៉ាក់ ដើ ចាក់ ហៃ អ៊ែ ណោះ លំត្រ រ៉ាះ មែ ង៉ាយ អន់ណាវ?”»។
អើយ បនឹះ តៃ ណោះ ឌូរ វ៉ារ! គ្រែដៃ ឡើ ពឝ៉ើត វ៉ិះ ឌិវ តៃ ពឺង ឞិ? ណគ់ ទិ កនុង ឡើ ពឝ៉ើត ប៉ាគ់ទឺ ហវ៉ៃ!
ប៊ឹង បនឹះ មន់ម៉ាង រៀន៖ «ប៊ិច កាន ហ្រនុក ហ្រវ៉ាក កាន ឆនឹម ហន់ណាំង ឡើយ!»។ ប៊ឹង អ៊ែ កាន រុង រ៉ាយ លំប៊ឹះ កអវ ដើ ហ្រលឹងៗ ប្រយ ឞាល់ មែ ម៉ើ ឈិ អន់ឆិ តៃ ប៊ិច មែ ង៉ាយ អ៊ឺម មន់វៀរ ក្លើច តើម ប៊ឹង កាន រុង រ៉ាយ អ៊ែ។
ហំព្រតូវ បូវ ម៉ើ ចាប់ គ្រែដៃ គ្រិះ យែស៊ូ ណគ់ ម៉ើ ប៊ិច បាក់ ទិ ឡាង ប្រិះ នែ ញ៉ង អាំ មន់ពឃូយ តម៉ាត ចាក់ ដើម ញ៉ង អាំ មន់មឹង ដើ រ៉ាះ អំបាះ តៃ ឡើ ប៉ោះ ចាយ ណាគ់ ហយ មន់មឹង គ្រែដៃ ឡើ កឡា អាំ លែក ដើ រ៉ាះ អំបាះ ស៊ិវ សាគ់ ណាគ់ គ្លឺយ ដើ ង៉ាយ ង៉ើ យួរ ញឹម ក្លើម ក្លាក អន់ណាវ។
យ៉ាក់ ប៊ឹង ង៉ើ កើត ប៊ិច អ៊ឺម ង៉ើ តៀត រ៉ាះ ទិ ឡាង ប្រិះ នែ អ៊ែ តគ់ ងន់គែត ប៊ិច អ៊ឺម ប៉ាគ់ទឺ ងន់ជឹ តៀត រ៉ាះ។
អៃ អង់ហាយ ដើ វែ រៀន វែ វ៉ើ ណោះ អ៊ឺម ណោះ ប៉ាគ់ ង៉ាយ លំកើត ដើ វែ ប្រណូវ! ឆ្រញិវ វែ ប៉ាគ់ ង៉ាយ? ឆ្រញិវ វែ ព្រឌីវ ប៉ាគ់ ក្រហូយ ដាក ឡើ ឃូយ វ៉ិះ ឞិតឞ៊ែត ប៊្លី អ៊ែ ឡើ ប៉ាត់ ហ្រហៀង។