35 ប៉ាគ់ ប្រណូវ ឡើ ចក់ លៀន បារ កាក់ ឡើ អាំ ហឹ កន់ដ្រាគ់ ហន់ណាម ឡើ ហាយ ដើ ណគ រៀន “ឡា ហន់ឝ្លាំង ណគ ដិ អុះ ប៉ាគ់ លំជឺរ លៀន អន់នែ ហំពួ ណគ ប៊ឹង អន់ជឹ វឹញ អ៊ែ អន់ធែន លៀន ហៃ”»។
«បឹ ហង់អ៊ែ ឡើ វីះ តើម ប៊ឹង អ៊ែ ឡើ តៃ បឹ ឈែវ អំប្រា បើម កាន ណគ់ ឡើ តង់ លៀន ណគ មូយ ក្លាំ ឌីណារី អ៊ែ ឡើ រ៉ាប់ កញ៉ិច ដង់ ប្រយ ឡើ តុ លៀន ណគ ឡើ ម៉ាង រៀន “ណិះៗ ហន់ធែន លៀន អៃ!”។
ឡើ ផម លំជែរ មែ មូយ តង៉ៃ មូយ ឌីណារី អ៊ែ ឡើ ប៉្រៃ ម៉ើ ដក់ ពពឹត បបើម ទឹង មឺរ ណគ។
ឡើ ដក់ ប៊ឹះ តគ់ បឹ ឡើ ប៊ឺក ឡើ ចក់ ពុក អំប្រា តវែ ឡើ ហន់តួច ប៊ឹង បនឺក អ៊ែ ឡើ ចូម ប៊្លី អ៊ែ ឡើ ហយៀក ពឈិះ ទិ សិះ លៀ ណគ ឡើ តៀត ហឹ ហន់ណាម ចនែរ បក់ លំរន់ឋាប់ ឝ្លាំង ប្រណគ។
គ្រែដៃ យែស៊ូ ឡើ តង៉ា ណាយឃូ ពង់ហៀន ចឞាប់ រៀន៖ «ប៉ាគ់ ង៉ាយ ហដុង លែក ដើ មែ ពែ រ៉ា នែ ណគ់ បឹ អង់ង៉ាយ ឡើ ត្រ អំម៉ោះ អោះ បឹ ឡើ ប៊ឺក ដើ ចូ?»។
ហាក់ ប៉ាគ់ ប៊ឹង ហៃ ហំប៊ិច កាន ញែត ចង់ ណាគ់ ហយ ហន់ច្រា មែ ធុក ញ៉ាក កន់ចក អវែះ ញ៉ច ឈឹង ទី សូត ឡក់ អន់ណាវ។
យ៉ាគ់ ឝ៉ៃយ៉ុះ ឡើ ឡាប់ឡង អៃ អកី គូ ហឹ ហន់ណាម ណគ ដើម ឡើ ឡាប់ឡង លែក ដើ ក្រំ ឆនុំ ឡើ តង៉ា ឡា វែ។ យ៉ាគ់ អ៊ែរ៉ាសតុះ ឡើ ណាយ ឝ៉ឹន លៀន ទឹង មួង ដើម យ៉ាគ់ ការ់តុះ ឡើ បូវ ង៉ាយ អំប្រា តង៉ា ឡា វែ ប៉ាគ់ទឺ។