15 ដើម វន់ទ្រូប ឞាល់ កើប កាន កនូយ ឌី ពហាយ កាន ចាគ់ តើម ប៊ឹង គ្រែដៃ ឡើ អាំ ឆនឹម ហន់ណាំង។
វន់ទ្រូប ឌិវ កើប ញ៉ង វន់ហក អ៊ឺម អាវ បារ ឡើប»។
ហាក់ បើគ ណគ ឡើ ប៉្រៃ ឞយ ណគ រៀន “ដ្រិះ វន់ដក់ ចក់ ខូ អាវ ច្រណាប់ៗ ពទ្រូប ពហក កួន អៃ ដើម វន់ពទ្រូប ហន់ណក ប៊ឹង ទី ណគ ចក់ កើប អាំ ដើ ណគ លំទ្រូប។
ប៉ាគ់ ង៉ាយ លំប៊ិច មន់ដក់ ពហាយ ប៉ាគ់ តៃ ប៊ិច មន់ប៉្រៃ ដក់? ប៉ាគ់ ម៉ើ ខៀន ជុ រៀន៖ «បនឹះ ម៉ើ ញឹម ក្លើម ដើ មែ ម៉ើ ប៊ឹះ ពហាយ កាន ចាគ់!»។