27 ញ៉ង វ៉ើ អាំ អ៊ឺម អរ៉ាក់ សតាំង លំប៊ិច ទ្រូង តបូត វែ។
អ៊ែ យ៉ាគ់ ពែត្រុះ ឡើ តង៉ា ណគ ឡើ រៀន៖ «អាណាញ៉ះ អើយ! ពយ៉ិ ឡើ ត្រ អរ៉ាក់ សតាំង ឡើ មឹត ប៊ិង ទឹង ចនិះ ហៃ ញឹះ ហហាន តបូត ផវ យ៉ាង ចាគ់ លួង គ្រែដៃ ណគ់ លៀន ហហំពួត ពដិះ អន់នឺ ហជុ ដើ ហៃ កឡឹ ប៉ាគ់ អ៊ែ ដឹះ?
បូវ ប្រម៉ើត អើយ ញ៉ង វ៉ើ តូវ អ៊ឺម វន់តាក់ ដើ គ្រែដៃ លំពដៃ កាន មាំ ណគ ដើ មែ យ៉ាក់ ម៉ើ ខៀន ជុ រៀន៖ «គ្រែដៃ កន់ដ្រាគ់ ឡើ ម៉ាង រៀន “អៃ អកឡា តូវ អៃ ហវ៉ៃ អំតូវ មែ”»។
វន់ទ្រូប ហក រ៉ាះ ប្រណើម គ្រែដៃ ឡើ អាំ លែក អ៊ែ បក់ វន់ដូវ ច្រនឹង ដើ អារ៉ាក់ សតាំង ឡើ ប្រអៀង ដើ វែ
ដឹប វន់ចក់ កាន ចាប់ មឹង វន់ឝ៉ឹន ឞាល់ ឃែវ បក់ វន់ដូវ តប៉ាត់ លែក ដើ ដ្រាំង អ៊ុញ ណាយ តៃ ចាគ់។
ប៉ាគ់ ពអ៊ែ ឡា វន់ចង់ហៀង បើម ត្រួយ គ្រែដៃ ដើម វន់ច្រនឹង ប៊ឹង អរ៉ាក់ សតាំង អ៊ែ លំវីះ អ្រយ៉ាវ តើម ប៊ឹង វែ។
តង វន់ណោះ ចាក់ ទឺ ដើម វន់ចាំ ញ៉ាម យ៉ាក់ ដ្រម៉ា វែ អរ៉ាក់ សតាំង ឡើ ឆវែង ឆវ៉ារ់ វែ ប៉ាគ់ គ្លឺ ឡើ ឝ៉្រើម ងុញ ដាំង កាប់ ចា មែ ង៉ាយ មូយ។