22 មែ ក្លាង ស៊្រុក ម៉ើ ចង់ហៀង យ៉ាគ់ ប៉ូល ឡើ ហាយ ហន់ដើម ឌិវ អ៊ែ អ៊ែ ម៉ើ កឡូវ ប៉ាគ់ ហូ រៀន៖ «វន់កជែត តាក់ បនឹះ ប៉ាគ់ នែ ញ៉ង វ៉ើ ពញិវ អ៊ឺម ណគ!»។
លែក ដើ មែ ហរ៉ើម ម៉ើ កឡូវ ណគ រៀន៖ «ហន់កជែត តាក់ បឹ អន់នែ ហំពរ៉ូះ បារ៉ាបះ ដើ ញ៉ា អន់ណាវ!»។
មែ ម៉ើ ហូ ម៉ាង រៀន៖ «វន់កជែត តាក់ ណគ អ៊ែ!»។
យ៉ាគ់ ភែសទុះ ឡើ ហាយ រៀន៖ «ឡា យ៉ាគ់ សឋិច អាឝ្រីប៉ា ដើម វែ លែក រ៉ា វ៉ើ គូ ប៊ឹង នែ ណគ់ បឹ វែ វ៉ើ តៃ នែ លែក ដើ មែ សុនសាត យូដា ទឹង មួង យែរូសាឡឹម ដើម មួង អន់នែ ម៉ើ ដក់ ផង ណគ ហឹ អៃ ម៉ើ ហូ រៀន “បឹ អន់នែ ញ៉ង ហំពញិវ យ៉ាវ ណគ”។
យ៉ាក់ ម៉ើ កំប៊ែត ញ៉ា ញ៉ើ ពហាយ កាន ចាគ់ តើម ប៊ឹង គ្រែដៃ ដើ សុនសាត មែ គែង ញ៉ង អាំ មន់ដូវ កាន ហវ៉ាត់។ ម៉ើ បើម ប៉ាគ់ អ៊ែ ឞាប មែ ហ៊ែង ចាំ អើនៗ ឋា ដើ ប៊ិង ណិះៗ នែ គ្រែដៃ លំមាំ ឡើយ ដើ មែ។