5 «ទឹង ណាគ់ អៃ អគូ ហឹ មួង យ៉ុពែ ប៉ះ អអ៊ឺរ ដាំង គ្រែដៃ កអវ អតៃ ប្រាវៗ ញុៗ មូយ ទិះៗ ម៉ើ ចង លែក ពួន មុំ ម៉ើ ពឌឺះ តើម ទិ គ្រែ ប៉ុះ អៃ។
«តគ់ អជឹ វឹញ ហឹ មួង យែរូសាឡឹម ឡើយ អ៊ែ ទឹង អអ៊ឺរ ដាំង គ្រែដៃ ហឹ បយឺង រ៉ូង ទិះ កដាប ហំបះ គ្រែដៃ កអវ ស្រិះ ខៀង ប្រយ អណោះ យ៉ាវ ចាក់ ទឺ។
ទឹង មួង ដាម៉ះ នែ ប៊ិច បឹ ឡើ ចាប់ គ្រែដៃ យែស៊ូ មូយ រ៉ា ម៉ាត់ ណគ អាណាញ៉ះ ឡើ តៃ ប្រាវៗ គ្រែដៃ យែស៊ូ ឡើ កឡូវ ណគ រៀន៖ «អាណាញ៉ះ អើយ!»។ ណគ ឡើ ត្រណើវ រៀន៖ «ង៉ាយ គ្រែដៃ កន់ដ្រាគ់? ហឹ នែ អៃ»។
ហឹ មួង យ៉ុពែ ប៊ិច កទ្រី មូយ រ៉ា ម៉ាត់ ណគ តាប៊ីថា ប្រម៉ាង ឝ៉្រិក ម៉ើ ម៉ាង រៀន “ដូរកះ” ណគ ឡើ ចាប់ មឹង គ្រែដៃ យែស៊ូ ប៉ាគ់ទឺ។ ឡើ កនូយ បើម អន់ចាគ់ ដើ បូវ ដើម ឡើ ស្រុស្រៀត ប៉ូរ មែ ធុក ញ៉ាក។
មួង លីដា ឡើ ចើម មួង យ៉ុពែ។ ប៉ាគ់ ពអ៊ែ តគ់ មែ ម៉ើ ចាប់ គ្រែដៃ យែស៊ូ ម៉ើ ដុង យ៉ាគ់ ពែត្រុះ ឡើ គូ ហឹ មួង លីដា ម៉ើ ប៉្រៃ កឡ បារ រ៉ា ដក់ ច្រា ណគ រៀន៖ «ឡា អុះ ហន់ដក់ ដ្រិះៗ ហឹ ញ៉ា តគ់»។
មែ ទឹង មួង យ៉ុពែ ត្រំ រ៉ា ម៉ើ ណោះ កាន នែ អ៊ែ បនឹះ ទុត អើន ម៉ើ ចាប់ មឹង គ្រែដៃ យែស៊ូ ឡើ កន់ដ្រាគ់។