P'esei SEÑOR a rechasá henter e desendensia di Israel. El a humiliá nan i a entregá nan den man di pueblonan ku a sakia nan. Por último SEÑOR a kore ku nan for di su presensia.
Te ora ku nan tembla di sustu, di sustu sin motibu, pasobra Dios ta plama wesunan di esnan ku ta sera bo aden; kon bo ta brongosá nan: pasobra Dios ta rechasá nan!
Mi a rospondé: ‘B'a tira Huda afó, SEÑOR? Bo ta sinti asko di Sion? Pakiko B'a dal nos asina duru, ku no tin kura mas pa nos? Nos a spera pas, pero ki ora! Un temporada di kura, pero ata teror na su lugá!
SEÑOR a bisa Yeremías: ‘Si un profeta, saserdote òf otro hende di pueblo puntra bo: “Ki rospondi SEÑOR tin, ki karga E ke pone riba nos?”, abo tin ku rospondé: “SEÑOR ta bisa: Ta bóso ta un karga pa Mi, p'esei Mi ta sakudí boso for di mi kurpa.”
‘Habitantenan di Herusalèm, kòrta boso kabei tira afó. Kanta un kantika di lamento riba kabes pelá di seru, pasobra boso ta un rasa, ku n' ta hasi nada otro ku lanta mi rabia. Mi a rechasá boso, Mi no ke tin nada di aber ku boso.
Boso ta salu pa mundu. Si salu pèrdè su stansha, kiko lo dun'é su stansha bèk? E no ta sirbi pa nada mas ku pa tira afó; hende ku pasa por trap'é numa.