Pasobra Mi ta ku bo i lo salba bo,’ SEÑOR ta deklará, ‘Mi ta bai kaba ku tur e pueblonan, kaminda Mi a plama bo; pero abo sí mi no ta destruí, maske Mi tin ku disipliná bo sí, manera bo a meresé, pasobra Mi no por laga bo bai sin mas.’
Ban mira! Subi e terasanan di wendrùif, destrosá nan, pero no destruí tur e matanan di wendrùif sí. Ranka solamente e stèkinan kit'afó, nan no ta pertenesé na Mi.
Nan ta devorá boso kosecha, boso kuminda; nan ta devorá boso yunan muhé i hòmber; nan ta devorá boso baka- i karnénan; nan ta devorá boso matanan di wendrùif i di figo; nan lo kibra boso siudatnan reforsá na filingrana, e siudatnan ku boso ta konfia tantu i nan lo mata e habitantenan ku spada.
‘Pero si un hende puntra: “Pakiko SEÑOR, nos Dios, a hasi tur e kosnan ei ku nos?”, abo, Yeremías mester rospondé: “Boso a bandoná SEÑOR pa sirbi diosnan straño anto den boso propio pais! P'esei tambe boso ta bai sirbi strañeronan den un pais ku no ta di boso.” ’
Miéntras mi tabata profetisá, Pelatías, yu hòmber di Benayahu, a muri. Mi a kai na rudia i a grita: ‘O, SEÑOR Dios! Kaba Bo ta bai kaba ku loke a sobra di Israel?’
Miéntras nan tabata mata e habitantenan, mi so a keda atras. Mi a kai na rudia i a grita: ‘O, SEÑOR Dios! Kaba Bo ta bai kaba ku tur loke a sobra di Israel, awor ku Bo ta basha bo ira riba Herusalèm?’
Habakuk a bisa: ‘No ta SEÑOR Bo ta di tur tempu? Bo n' ta mi Dios, santu i inmortal? B'a skohe e babilonionan, SEÑOR, pa kondená nos; Abo, nos baranka di refugio, a hasi nan awor dje fuerte ei, ku nan por kastigá nos.