Habitantenan di Dibon ta subi bai nan tèmpel. Nan ta subi seritunan di sakrifisio pa yora. Moab ta basha gritu di yoramentu pa Nebo i Medba; tur hende ta pelá chinu, tur barba ta feitá.
SEÑOR soberano, Dios di Israel, ta bisa tokante Moab: ‘Ai, pobersitu habitantenan di Nebo, nan siudat ta destruí! Kiriataim a keda brongosá, e enemigu a konkist'é! E baluarte ei a keda brongosá, Babilonia a bash'é abou!
Pueblo di Dibon, baha for di bo lugá di honor i kai sinta riba e tera kimá, pasobra e enemigu, ku ta bai destruí Moab ta ranka sali kontra bo i ta hasi bo fòrtinan fuerte ún solo ruina.
Lo Mi kastigá nan pisá. Unda ku nan por ta biba, for di desierto den zùit te Ribla den nort, Mi ta hasi un desierto, un mondi di e pais. Nan lo rekonosé ku t'Ami ta SEÑOR.’