‘Papia ku Herusalèm ku kariño i anunsi'é: “A yega un fin na bo tempu di sirbishi, bo debe na SEÑOR ta pagá, bo a risibí mas ku basta kastigu kaba pa tur bo faltanan.” ’
E ora ei e momento a yega,’ SEÑOR ta bisa, ‘ku hende lo buska enbano kua ta kulpa di Israel i kua ta piká di Huda — nan lo no eksistí mas, lo no por haña nan mas —. Pasobra Mi a pordoná tur esnan di Israel, ku Mi a laga sobrebibí.’
I ora bo rekordá kiko a pasa, di bèrgwensa lo bo no riska bisa un pia di palabra, pasobra Mi ta bai pordoná bo tur loke bo a hasi.” Esaki ta loke SEÑOR Dios ta deklará.’
no keda ku apsolutamente nada di loke mester destruí. E ora ei SEÑOR su rabia lo plakia i lo E mustra boso su bondat, hasi boso numeroso, manera El a primintí boso antepasadonan solemnemente.
Nashonnan, legra riba pueblo di Dios, pasobra SEÑOR ta venga sanger di su sirbidónan. E ta tuma vengansa riba su atversarionan i drecha ku su pais i su pueblo.’