17 No kita kara fo'i bo sirbidó. Ousilio! Rospondé mi lihé!
Di kon Bo no ke tolerá mi pikánan, ni pordoná loke m'a hasi malu? Tòg pronto mi ta bai sosegá den stòf, lo Bo buska mi ku zelo, pero lo mi no t'ei mas.’
No skonde bo Kara pa mi, awor, na mi ora di mester. Paga atenshon na mi, mi ta yama: rospondé mi lihé!
Te ki dia, SEÑOR, Bo ta sigui lubidá mi? Te ki dia sigui skonde bo Kara pa mi?
Skucha mi lihé, SEÑOR! Mi forsa ta serka di kaba. No kita bo bista fo'i mi, pa mi no bira manera tur esnan ku ya a baha den pos di morto.
SEÑOR, libra mi for di man di mi enemigunan, serka Bo mi ta buska refugio.
Ya ku E no a despresiá ni detestá un hende mizerabel den apuro, E no a kita kara for di dje, ma a skuch'é ora el a grita ousilio.
No bira lomba pa mi, no rechasá bo sirbidó den bo rabia. Bo so ta mi yudansa! No bandoná mi laga mi sin amparo, o Dios, mi Salbador!
SEÑOR, por fabor, libra mi, hasi lihé, SEÑOR, yuda mi.
Pakiko Bo ta skonde bo Kara pa nos, pakiko lubidá nos mizeria i opreshon?
e loke mi boka a papia i loke m'a menshoná den mi ansha.
Dios, sea mi yudansa, SEÑOR, hasi lihé yuda mi.
SEÑOR su fiel amor no tin fin, su bondat no ta kaba nunka.
El a bisa nan: ‘Mi ta sinti un tristesa asina grandi den mi kurason ku Mi por muri; keda aki, ma keda alerta huntu ku Mi.’
Banda di e di nuebe ora, Hesus a dal un gritu duru: ‘Eli, Eli, lama sabagtani?’ Esei ta nifiká: ‘Mi Dios, mi Dios, pakiko Bo a bandoná Mi?’