17 Corintoam idâontoem xina agueduo, “Idâze lelâ urâ” nygue. Eyam xina aguely iraynâlâ, toenzepa keankâ nhetondyzemo awyly.
Tito âyanmo idâhoem augue. Cristo eynynâ kypemugu eagâ xigonodâ. Tutuzelâ âmaemo, âdaunloenlâ inokubyramo awylymo lâpylâ. Urâ, Tito warâ âzekiba xina koendâ aidyly, agâmo tawyly ume. Âzekiba lâpylâ ani xina inokudyzebamo awyly.
Urâ yangahu oday unâry. Koendâ tâise mârâ anu sakadyby wâgâ magüypymo mâenwanikelymo, uguely. Âmaemolâ ani âdy pebaom modoram tuduzeinhe dinheru emakely wâgâ waunroem tyangahueim. Âmaemolâ lâpylâ ani waunroem kuru xuduly sagurin-ro warâ.
Tito awyarâ âyanmo idâypyem, dinheru mâunduypymo emakely nagu. Ize mawylymoguelâ mâundulymo, tâwânrempa kehoem! Aituo xina aguely Titoram: “Magüypyne kâjimo. Eagâmo mataymo, dinheru âdypebaom modoram tiundudyse atomo emakelyem emawyadâgâmo, iomazehomoem” xina kely.
Arâ kâinweniduo, âutudyzemo wawyly mâkeba. Macedônia eynynâ Jesus einwânni modo tuomare lelâ dinheru nhuduhomobyry olâ mâuntudyzemo wato. Arâ ise mâuntulymo Cristo einwânni modo agâ mâpynedomo âkealâ, âkealâba warâ awyly.
Xirâ kâjitaumbyguehobyry kâinweniby mâintainduomo, koendâ iwantaguedaungâ, âmaemo Cristo eynynâ ypemugudo modo. Xirâ kâinwenily âurutomoem, Jesus einwândyly mâinmoba mitomoem. Imâsedo keba lâgâlâ xirâ kata kâinweniby.