Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Jakobsbréfið 1:14 - Biblían (1981)

14 Það er eigin girnd, sem freistar sérhvers manns og dregur hann og tælir.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Biblían (2007)

14 Það er eigin girnd sem freistar sérhvers manns og dregur hann og tælir.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Jakobsbréfið 1:14
24 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

En er konan sá, að tréð var gott að eta af, fagurt á að líta og girnilegt til fróðleiks, þá tók hún af ávexti þess og át, og hún gaf einnig manni sínum, sem með henni var, og hann át.


Er Drottinn sá, að illska mannsins var mikil á jörðinni og að allar hugrenningar hjarta hans voru ekki annað en illska alla daga,


Og Drottinn kenndi þægilegan ilm, og Drottinn sagði við sjálfan sig: “Ég vil upp frá þessu ekki bölva jörðinni framar vegna mannsins, því að hugrenningar mannshjartans eru illar frá bernsku hans, og ég mun upp frá þessu ekki framar deyða allt, sem lifir, eins og ég hefi gjört.


Og Davíð sendi menn og lét sækja hana. Og hún kom til hans, og hann lagðist með henni, því að hún hafði hreinsað sig af óhreinleika sínum. Síðan fór hún aftur heim til sín.


og hafi hjarta mitt þá látið tælast í leynum, svo að ég bæri hönd að munni og kyssti hana,


Hafi hjarta mitt látið ginnast vegna einhverrar konu, og hafi ég staðið á hleri við dyr náunga míns,


Varðveit hjarta þitt framar öllu öðru, því að þar eru uppsprettur lífsins.


Þann mann, er sækist eftir ösku, hefir táldregið hjarta leitt afvega, svo að hann fær eigi borgið lífi sínu. Hann segir ekki við sjálfan sig: “Er það ekki svikatál, sem ég held á í hægri hendi minni?”


Það verður þér að tjóni, Ísrael, að þú ert á móti mér, hjálpara þínum.


En það sem út fer af munni, kemur frá hjartanu. Og slíkt saurgar manninn.


Þetta er það, sem saurgar manninn. En að eta með óþvegnum höndum saurgar engan mann.”


Þá leiddi andinn Jesú út í óbyggðina, að hans yrði freistað af djöflinum.


En ég segi yður: Hver sem horfir á konu í girndarhug, hefur þegar drýgt hór með henni í hjarta sínu.


Því að syndin sætti lagi, dró mig á tálar með boðorðinu og deyddi mig með því.


Varð þá hið góða mér til dauða? Fjarri fer því! Nei, það var syndin. Til þess að hún birtist sem synd, olli hún mér dauða með því, sem gott er. Þannig skyldi syndin verða yfir sig syndug fyrir boðorðið.


Þér eigið að hætta hinni fyrri breytni og afklæðast hinum gamla manni, sem er spilltur af tælandi girndum,


Áminnið heldur hver annan hvern dag, á meðan enn heitir “í dag”, til þess að enginn yðar forherðist af táli syndarinnar.


Enginn má segja, er hann verður fyrir freistingu: “Guð freistar mín.” Guð getur eigi orðið fyrir freistingu af hinu illa, enda freistar hann sjálfur einskis manns.


Þegar girndin síðan er orðin þunguð, elur hún synd, og þegar syndin er orðin fullþroskuð, fæðir hún dauða.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ