Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Jakobsbréfið 3:5 - Biblían (2007)

5 Þannig er einnig tungan lítill limur en lætur mikið yfir sér. Sjáið hversu lítill neisti getur kveikt í miklum skógi.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Biblían (1981)

5 Þannig er einnig tungan lítill limur, en lætur mikið yfir sér. Sjá hversu lítill neisti getur kveikt í miklum skógi.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Jakobsbréfið 3:5
25 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Þau sögðu við Guð: „Farðu frá oss,“ og: „Hvað getur Hinn almáttki gert oss?“


Hinn óguðlegi gleðst í græðgi sinni, blessar gróða sinn og lítilsvirðir Drottin.


Hjarta þeirra er forhert, munnur þeirra mælir hrokafull orð.


Til söngstjórans, eftir Jedútún. Davíðssálmur.


Óvinurinn sagði: „Ég ætla að sækja fram, ná til þeirra, skipta herfangi, seðja með þeim hungur mitt, draga sverð úr slíðrum, hönd mín skal eyða þeim.“


Faraó spurði: „Hver er Drottinn sem ég á að hlýða með því að leyfa Ísrael að fara? Ég þekki ekki Drottin og ég leyfi Ísraelsmönnum ekki að fara.“


Vanhugsuð orð eru sem sverðalög en tunga hins vitra græðir.


Af tungu hinna vitru drýpur þekking, af munni heimskingjanna streymir flónskan.


Dauði og líf eru á valdi tungunnar, sá sem henni beitir mun og þiggja ávöxt hennar.


Þegar eldsneytið þrýtur slokknar eldurinn og þegar enginn er rógberinn stöðvast deilurnar.


Þeir sögðu: „Komið, vér skulum brugga ráð gegn Jeremía því að ekki brestur prestinn kenningu, spekinginn ráð né spámanninn orð. Komið, vér skulum ráðast á hann með hans eigin orðum og ekki hlusta á neitt sem hann segir.“


Mannssonur, segðu þetta við höfðingja Týrusar: Svo segir Drottinn Guð: Hjarta þitt varð svo hrokafullt að þú sagðir: „Ég er Guð. Ég bý í bústað guða í miðju hafi.“ En þú ert maður en ekki guð þótt þú héldir að þú líktist guði.


Segðu: Svo segir Drottinn Guð: Nú held ég gegn þér, faraó, konungur Egyptalands, þú mikli krókódíll sem liggur milli kvísla Nílar og segir: „Ég á kvíslar Nílar og bjó þær til.“


Séuð þið til þess reiðubúnir, jafnskjótt og þið heyrið hljóm hornanna, lúðranna, gígjanna, harpnanna, langspilanna, sekkjapípnanna og allra hinna hljóðfæranna, að falla fram og tilbiðja líkneskið sem ég hef látið reisa skal ég láta kyrrt liggja. En ef þið tilbiðjið það ekki verður ykkur tafarlaust varpað inn í glóandi eldsofn. Og hver er þá sá guð sem gæti frelsað ykkur úr höndum mér?“


Þessi orð rættust samstundis á Nebúkadnesari. Hann var hrakinn úr samfélagi manna, át gras eins og nautfé, líkami hans vöknaði af dögg himinsins uns hár hans varð sem arnarfjaðrir og neglurnar sem fuglsklær.


Sjáið einnig skipin, svo stór sem þau eru og rekin af hörðum vindum. Þeim verður stýrt með mjög litlu stýri, hvert sem stýrimaðurinn vill.


Þeir láta klingja innantóm diguryrði og tæla með holdlegum girndum og svívirðilegum lifnaði þá sem eru í þann veginn að sleppa frá þeim sem ganga í villu.


Þessir menn eru síkvartandi og kenna öðrum um örlög sín og lifa eftir girndum sínum. Munnur þeirra mælir ofstopaorð og þeir smjaðra fyrir öðrum, sér til ávinnings.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ