Jakobsbréfið 1:14 - Biblían (2007)

¹⁴ Það er eigin girnd sem freistar sérhvers manns og dregur hann og tælir.

Biblían (1981)

¹⁴ Það er eigin girnd, sem freistar sérhvers manns og dregur hann og tælir.

Jakobsbréfið 1:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Fyrsta Mósebók 3:6

Þá sá konan að tréð var gott af að eta, fagurt á að líta og girnilegt til fróðleiks. Hún tók af ávexti þess og át og gaf einnig manni sínum, sem með henni var, og hann át.

Fyrsta Mósebók 6:5

Drottinn sá nú að illska mannanna var mikil orðin á jörðinni og að allar hneigðir þeirra og langanir snerust ætíð til ills.

Fyrsta Mósebók 8:21

Og Drottinn fann sætan ilm og sagði í hjarta sínu: „Eigi mun ég framar leiða bölvun yfir jörðina vegna mannsins þótt hneigðir mannsins séu illar, allt frá æsku hans, og upp frá þessu mun ég ekki framar gereyða því sem lifir eins og ég hef gert.

Síðari Samúelsbók 11:4

Davíð sendi nú menn til að sækja hana. Hún kom til hans og hann lagðist með henni en hún hafði einmitt verið að hreinsa sig af óhreinleika sínum. Síðan fór hún aftur heim.

Jobsbók 31:27

og hafi hjarta mitt látið tælast á laun og ég sent handkoss,

Jobsbók 31:9

Hafi hjarta mitt látið tælast af annars manns konu og hafi ég legið á hleri við dyr náunga míns,

Orðskviðirnir 4:23

Varðveit hjarta þitt framar öllu öðru því að þar eru uppsprettur lífsins.

Jesaja 44:20

Þann mann, sem sækist eftir ösku, hefur táldregið hjarta blekkt og hann bjargar ekki lífi sínu og segir: „Er það ekki tál sem ég hef í hægri hendi?“

Hósea 13:9

Eyðing kemur yfir þig, Ísrael, en hjálp þín er í mér.

Matteusarguðspjall 15:18

En það sem út fer af munni kemur frá hjartanu. Og slíkt saurgar manninn.

Matteusarguðspjall 15:20

Þetta er það sem saurgar manninn. En að eta með óþvegnum höndum saurgar engan mann.“

Matteusarguðspjall 4:1

Þá leiddi andinn Jesú út í óbyggðina til þess að djöfullinn gæti freistað hans.

Matteusarguðspjall 5:28

En ég segi yður: Hver sem horfir á konu í girndarhug hefur þegar drýgt hór með henni í hjarta sínu.

Rómverjabréfið 7:11

því að syndin fékk færi með boðorðinu, tældi mig og deyddi með því.

Rómverjabréfið 7:13

Varð þá hið góða mér til dauða? Fjarri fer því. Nei, það var syndin. Til þess að hún yrði ber að því að vera synd olli hún mér dauða með því sem gott er. Þannig skyldi boðorðið sýna hve skelfileg syndin er.

Efesusbréfið 4:22

Þið eigið að hætta hinni fyrri breytni og afklæðast hinum gamla manni sem er spilltur af tælandi girndum

Hebreabréfið 3:13

Uppörvið heldur hvert annað hvern dag á meðan enn heitir „í dag“, til þess að enginn forherðist af táli syndarinnar.

Jakobsbréfið 1:13

Enginn má segja er hann verður fyrir freistingu: „Guð freistar mín.“ Hið illa getur eigi freistað Guðs og sjálfur freistar hann einskis manns.

Jakobsbréfið 1:15

Þegar girndin síðan er orðin þunguð elur hún synd og þegar syndin er orðin fullþroskuð leiðir hún til dauða.