Daníel 10:8 - Biblían (2007)

⁸ Ég var því einn um að sjá þessa miklu sýn. Ég var máttvana, náfölur og magnþrota og tókst ekki að safna kröftum.

Biblían (1981)

⁸ Ég varð þá einn eftir og sá þessa miklu sýn. En hjá mér var enginn máttur eftir orðinn, og yfirlitur minn var til lýta umbreyttur, og ég hélt engum styrk eftir.

Daníel 10:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Fyrsta Mósebók 32:31

Þegar hann fór frá Penúel rann sólin upp. Gekk hann þá haltur vegna mjaðmarinnar.

Önnur Mósebók 3:3

Móse hugsaði: „Ég verð að ganga nær og virða fyrir mér þessa mikilfenglegu sýn. Hvers vegna brennur runninn ekki?“

Daníel 10:16

Einhver, áþekkur manni, snart þá varir mínar og ég opnaði munninn, tók til máls og sagði við þann sem stóð frammi fyrir mér: „Herra minn, vegna þessarar sýnar kvelst ég og fæ ekki eflt mér þrótt.

Daníel 10:17

Hvernig gæti þessi þjónn herra míns talað við herra minn nú þegar ég er þrotinn að kröftum og kjarkur minn horfinn?“

Daníel 7:28

Hér lýkur frásögninni. Mér, Daníel, varð afar órótt í huga og ég brá litum, en varðveitti þetta í hjarta mínu.

Daníel 8:27

Mér, Daníel, var mjög brugðið og var ég máttvana í marga daga. Þá reis ég upp og sinnti erindum konungs. En sýnin olli mér hugarangri og enginn kunni skýringu á henni.

Daníel 8:7

Ég sá hann renna á hrútinn og hamast gegn honum af miklu offorsi. Hann stangaði hrútinn og braut bæði horn hans en hrúturinn megnaði ekki að veita honum viðnám. Hann slengdi honum til jarðar og tróð hann undir og enginn var til að frelsa hrútinn undan valdi hans.

Habakkuk 3:16

Þetta hef ég heyrt og það ólgaði innra með mér, varir mínar skulfu er það barst mér. Bein mín tærðust og ég varð valtur á fótum. Með hugarró mun ég þó bíða neyðardagsins, dagsins sem kemur yfir þá þjóð sem fer ránshendi gegn oss.

Matteusarguðspjall 17:6

Þegar lærisveinarnir heyrðu þetta féllu þeir fram á ásjónur sínar og hræddust mjög.

Markúsarguðspjall 9:6

Hann vissi ekki hvað hann átti að segja enda urðu þeir mjög skelfdir.

Jóhannesarguðspjall 16:32

Sú stund kemur og er komin að þér tvístrist hver til sín og skiljið mig einan eftir. Þó er ég ekki einn því faðirinn er með mér.

Síðara Korintubréf 12:7

Og til þess að ég skuli ekki ofmetnast af hinum miklu opinberunum er mér gefinn fleinn í holdið, Satans engill, sem slær mig til þess að ég skuli ekki líta of stórt á mig.

Opinberunarbókin 1:17

Þegar ég sá hann féll ég fyrir fætur honum sem dauður væri. Og hann lagði hægri hönd sína yfir mig og sagði: Vertu ekki hræddur, ég er hinn fyrsti og hinn síðasti