14 As heeyn Israel magh e laue yesh, as lhie eh eh er kione Ephraim, va’n er saa, as e laue chiare er kione Manasseh; leeideil e laueyn dy tastagh; son Manasseh va’n er shinney.
As ghow Joseph ad nyn-neesht, Ephraim ’sy laue yesh, gys laue chiare Israel; as Manasseh ’sy laue chiare, gys laue yesh Israel, as hug eh lesh ad er-gerrey da.
As tra honnick Joseph, dy dug e ayr e laue yesh er kione Ephraim, cha by-laik lesh eh: as hrog eh seose laue e ayrey, dy scughey eh veih kione Ephraim gys kione Manasseh.
As tra vees oo goaill padjer, cha jean oo myr ny crauee-oalsey: son shynney lhieusyn shassoo seose ayns ny margaghyn, as ayns king ny straidyn dy ghoaill padjer, er-chee dy v’er ny akin liorish deiney. Dy firrinagh ta mee gra riu, dy vel ad er gheddyn nyn leagh.
Nish ec lhie ny greïney, whilleen as va sleih chingey oc fo mooarane doghanyn, hug ad lhieu ad huggey; as hug eh e laueyn er dy chooilley unnane oc, as ren eh ad y lheihys.
As va Joshua mac Nun lane jeh’n spyrryd dy chreenaght: son va Moses er lhie e laueyn er: as va cloan Israel ayns biallys da, as ren ad myr va’n Chiarn er harey da Moses.