12 As dreggyr y dooinney, Yn ven hug uss dou dy ve mârym, hug ish dou jeh mess y villey, as ren mee gee.
As dooyrt y Chiarn Jee, Cha vel eh mie yn dooinney dy ve ny-lomarcan: neem’s sheshey da son cooney cooie er e hon.
As hug Adam ennym er ooilley’n maase, as er eeanlee yn aer, as er ooilley beiyn y vagher: agh er son Adam, cha row cooney cooie er ny gheddyn.
As jeh’n asney, va’n Chiarn Jee er ghoaill ass dooinney, ren eh ben y chummey; as hug eh lesh ee gys y dooinney.
As dooyrt eh, Quoi dinsh dhyt dy row rooisht? Vel oo er n’ee jeh’n villey my-e-chione hug mee sarey dhyt, nagh jinnagh oo gee jeh.
My ren mee my pheccaghyn y choodaghey myr ren Adam, liorish keiltyn my loght fo my oghrish;
Ta ommijys dooinney dy chassey e raad: as ta e chree tallagh noi yn Chiarn.
Eh ta coodaghey e pheccaghyn cha jean eh bishaghey: agh quoi-erbee ghoys roo, as treigys ad, yiow eh myghin.
Agh v’eshyn booiagh eh-hene y heyrey, as dooyrt eh rish Yeesey, As quoi my naboo?
Son mee-hushtagh jeh cairys Yee, as shirrey dy hoiaghey seose yn chairys oc hene, cha vel ad er injillaghey ad-hene gys cairys Yee.
As dooyrt Saul, T’ad er ghoaill ad shoh veih ny Amalekiteyn: son haue yn pobble y reih jeh ny kirree, as jeh ny dew, son oural gys y Chiarn dty Yee, as y chooid elley ta shin er stroie dy bollagh.