As hrog Abraham seose e hooillyn, as yeeagh eh, as cur-my-ner, ny chooyl va rea goit ayns thammag er e eairkyn: As hie Abraham as ghow eh yn rea, as heb eh son oural-losht eh ayns ynnyd e vac.
Bee ayns pian as deinagh dy chur son y theihll, O inneen Zion, myr ben er-troailt: son nish hed oo magh ass yn ard-valley, as bee dty chummal fud y vagheragh, as hed oo eer gys Babylon; shen y raad, bee oo er dty livrey: shen y raad, nee yn Chiarn oo y eaysley veih laue dty noidyn.
As ghow yn Goo er dooghys ny foalley, as ren eh baghey nyn mast’ ain (as hug shin my-ner yn ghloyr echey, yn ghloyr myr jeh’n ynrycan Mac er-ny-gheddyn jeh’n Ayr) lane dy ghrayse as dy irrinys.
Son nee’n Chiarn briwnys e phobble, as bee chymmey echey er e harvaantyn; tra hee eh dy vel y phooar oc er n’immeeaght, as nagh vel veg y chooney faagit nyn gour.
As son shickyrys, s’mooar ta’n folliaght dy chraueeaght: va Jee er ny hoilshaghey ’syn eill, er ny heyrey liorish y spyrryd, er ny akin liorish ainleyn, er ny phreacheil gys ny Ashoonee, er ny chredjal ayn ’sy theihll, er ny ghoaill seose ayns gloyr.