Ta cronk Sion ynnyd aalin, as boggey yn seihll ooilley: er y cheu twoaie ta ard-valley yn ree mooar; te ry-akin dy vel Jee ayns ny plaaseyn eck myr kemmyrk shickyr.
O my chalmane ta ayns tuill ny creggyn, fo skellooyn yn eaynee, lhig dou dty eddin y akin, lhig dou dty choraa y chlashtyn; son s’eunyssagh dty choraa, as stoamey dty eddin aalin.
Ta mee saveenagh, agh ta my chree dooisht: she coraa my ghraih t’ayn ta cronkal, gra, Foshil dooys, my chree, my ghraih, my chalmane, my red ôney: son ta my chione fluigh lesh y druight, as folt my ching lesh bineyn ny hoie.
Ta ooilley ta goll shaghey bassey nyn laueyn ort; t’ad tassane as craa nyn ghing er inneen Yerusalem, gra, Nee shoh yn ard-valley ta sleih genmys yn ard-aalid as boggey’n slane seihll?
As ayns y laa shen neem’s Jerusalem clagh hrome son dy chooilley phobble: bee dagh unnane ta laadey eh-hene lh’ee er ny vroo gys peeshyn, ga dy bee ooilley pobble ny hooirey er nyn jaglym cooidjagh noi eck.
Dy voddagh eh ee y hoiaghey magh da hene ny agglish ghloyroil, fegooish spot ny cron, ny veg y lheid; agh dy voddagh ee ’ve casherick, as fegooish lheamys erbee.