As haink eh gy-kione ec toshiaght ny bleeaney, yn imbagh ta reeaghyn cliaghtey dy gholl magh dy chaggey, dy dug David magh Joab as e gheiney mârish, as ooilley deiney reiht Israel; as stroie ad cloan Ammon, as chruinnee ad stiagh Rabbah. Agh duirree David ec Jerusalem.
Eisht dooyrt David rish y chaghter, Myr shoh nee oo gra rish Joab, Ny lhaggee dty laue son shoh; son ta’n cliwe stroie fer chammah’s fer elley: niartee dty laue ny s’troshey noi’n ard-valley, as stroie eh; as cur eh ayns cree.
As haink eh gy-kione, tra va David er jeet gys Mahanaim, dy ren Shobi mac Nahash, veih Rabbah jeh cloan Ammon, as Machir mac Ammiel, veih Lodebar, as Barzillai yn Gileadite, veih Rogelim,
Son cha row agh Og ree Vashan er-mayrn jeh sluight ny foawir; cur-my-ner, va e sthoc-lhiabbagh, sthoc-lhiabbagh yiarn: nagh vel eh ayns Rabbath jeh cloan Ammon? va’n lhiurid echey nuy cubityn, as e lheead kiare cubityn, lurg cubit dooinney.