13 As ren Jonathan drappal seose er e laueyn as er e chassyn, as e armyder ny yeï: as v’ad er nyn yiarey sheese roish Jonathan; as varr yn armyder geiyrt er.
Ver y Chiarn er dty noidyn, ta troggal seose dt’oï, dy ve bwoailt kiongoyrt rish dt’eddin: hig ad magh dt’oï un raad, as nee ad chea royd shiaght raaidyn.
Nagh jinnagh eisht un dooinney gimman ersooyl thousane, as daa ghooinney jeih thousaneyn, agh dy row nyn Greg er chreck ad, as y Chiarn er n’yeigh ad seose?
Ren niart yn aile y vooghey, scape ad foyr y chliwe, ayns annooinid v’ad er nyn niartaghey, daase ad dunnal ayns caggey, hug er sheshaghtyn-caggee ny joarreeyn dy roie er-chea.
Eisht deïe eh dy siyragh gys y dooinney aeg e armyder, as dooyrt eh rish, Tayrn dty chliwe, as marr mee, nagh jir ad, She ben ren y varroo eh. As roie yn dooinney aeg eh trooid, as shoh myr hooar eh baase.
As dreggyr deiney’n gharrison Jonathan as e armyder, as dooyrt ad, Tar-jee seose hooin, as jeeagh mayd red ennagh diu. As dooyrt Jonathan rish e armyder, Tar seose my yeï; son ta’n Chiarn er livrey ad gys laue Israel.