17 जालू सै भीड़ा दे बखे ला घरे दे अंदर गिया, तां उदे चेलयां यीशुऐ जड़ा बोलया था, उसा कहाणिया दा मतलव पुछया।
कने चेलयां यीशुऐ बखे आई करी पुछया, “तू उना ने कहाणिया च कजो गल्लां करदा है?”
तालू यीशु भिड़ा जो छडी करी घरे च आया, कने उदे चेलयां उदे बाल आई करी बोलया, “खतरे दे जंगली दांणे दी कहाणी समझाई दे।”
ऐ सुणीकरी पतरसे उसला बोलया, “ऐ कहाणी सांझो समझाई दे।”
मतयां रोजां बाद जालू यीशु कफरनहूम शेहरे च मुड़ी करी आया कने तां ओथु दे लोकां जो पता चली गिया कि सै घरे आया है।
कने यीशु ग्रांऐ दे कुसी घरे च आया, कने ओथु इतणी भीड़ गिठी होई गेई, की उसयो रोटी खाणे दा भी बकत नी मिला।
जालू यीशु किल्ला रेई गिया, तां बाहरा चेले कने जड़े सोगी थे सै उसला इसा कहाणिया दा मतलब पुछणा लग्गे।
कने सै हमेशा परमेश्वरे दे राज्य दियां गल्लां कहाणिया च बोलदा था, पर जालू सै किल्ला होंदा था, तां सै अपणे चेलयां जो सारियां गल्लां दसदा था।
जिस बाल सुणने तांई कन्न न सै ध्यान लाईकरी गल्ला जो सुणे, कने इसा गल्ला जो समझी ले।”
यीशुऐ उना ने बोलया, “क्या तुसां भी ऐसे ना समझन? क्या तुहांजो नी पता, की जड़ा भी खाणा माणु खांदा है, सै उसयो अशुद्ध नी करी सकदा।
बादे च जालू यीशु कने उदे चेले घरे च किले थे, तालू उदे चेलयां पुछया कि, “असां बुरिया आत्मा जो कजो नी कडी सके?”