नोऐ अंगूरा दे रसे जो परांणिया खलड़िया च कोई नी भरदा है नी तां नोआ अंगूर रस खलड़िया जो फाड़ी दिन्दा है, कने अंगूरा दा रस निकली जांदा ऐ, तांई तां नोआ अंगूर रस नोईयां खलड़िया च भरदे न।”
लोक नोऐ कपड़े दा रफु पराणे कपड़यां च कोई नी पांदा है, नी तां उनी रफुये धोणे ने सुकड़ी जाणा, कने पुराणा कपड़ा होर जादा फटी जाणा। मेरियां गल्लां भी पुराणे रिती रिबाजां सोगी जोड़गे तां इसी कपड़े सांई से भी बेकार होई जाणियां।
यीशुऐ उना ने इक होर कहाणी बोली: कोई भी माणु नोऐ कपड़यां जो फाड़िकरी पराणे कपड़यां च रफु नी लांदा है, अगर कोई इयां करदा है तां नोआ कपड़ा धोणे बाद छोटा होई जांदा है, जिसने पराणे कपड़े होर फटी जाणा कने सै पराणा कपड़ा उस सोगी मेल नी खाणां।
इस तांई हुण असां तिन गल्लां जो करदे न: परमेश्वरे पर भरोसा रखा, परमेश्वरे दे बायदे पर आस रखा। पर इना गल्लां च सारयां ला बडी गल्ल इक दुज्जे ला कने परमेश्वरे ला प्यार करणा।
क्योंकि इसा सेबा जो पूरा करणे ला, ना सिर्फ परमेश्वरे दे लोकां दियां जुरूरतां पुरियां होंदिया न बल्कि लोकां दिया तरफा ला परमेश्वरे दा बड़ा जादा धन्याबाद होंदा है।