पर अब्राहमे बोलया, हे पुत्र याद कर, की तू अपणिया जिंदगियां च खरियाँ चिजा लेई बैठया है, कने तियां ही लाजर जो सारियां बुरियां चिजां पर इसयो हुण ऐथू शांति मिल्ला दी है, कने तू तड़फा दा है।
धन्य है सै माणु, जड़ा परख च टिकी रेंदा है, क्योंकि जालू सै परख च खरा निकली जांदा है, तां उसयो अनन्त जिंदगी दा सै मुकुट मिलणा जिसदा बायदा परमेश्वरे अपणे प्यार करणे बालयां तांई कितया है।