मैं तुसां ने बोलदा है, कि अगर तुसां चे कोई स्वर्ग दे राज्य च जाणा चांदा है, तां तुसां जो व्यवस्था जो सिखाणे बाले कने फरीसियां ला बदीकरी परमेश्वरे दी व्यवस्था दा पालन करणा चाईदा।
असां जो कर देणा चाईदा या नी देणा चाईदा?” यीशुऐ उना दा कपट जाणी करी उना जो बोलया, “तुसां मिंजो ला कुछ गलत बुलबाई करी फसाणे दी कोशिश कजो करा दे न? इक चांदी दा सिक्का मिंजो बाल लेईकरी ओआ, मैं उसयो दिखें।”
यहूदियां दे धर्मी दल दे थोड़े लोक जिना जो सदूकी भी बोलदे न, तालू थोड़े यहूदी अगुवे यीशुऐ बाल आये। कने सै भरोसा नी करदे थे, कि लोक मरणे दे बाद फिरी जिन्दे होई सकदे ने। उना यीशुऐ ला पुछया,
इक दिन जालू यीशु लोकां जो सिखा दा था तां इक यहूदी मूसा दी व्यवस्था जो सिखाणे बालयां चे उठया; कने ऐ बोली करी उदी परख लेंणा लग्गा, “गुरू जी, हमेशा दी जिन्दगिया दा बारिस बणने तांई मैं क्या करे?”
यहूदियां तांई ऐ इस तांई मुर्खता है, क्योंकि सै इसयो सच्च साबित करणे तांई स्वर्ग ला कोई निशाण मंगदे न, कने होर जातियां तांई भी जड़े इन्सानी ज्ञान दिया तोपा च रेंदे न।