पर जड़ा कोई माणुऐ दे पुत्रे दे बारे च कोई बुरी गल्ल बोलगा, उदा ऐ अपराध माफ होई जाणा, पर जड़ा कोई पबित्र आत्मा दे बारे च बुरा बोलगा, उदी ऐ गलती ना तां इस लोक च ना ही ओणे बाले युग च माफ होणी।”
जड़े बी झिल्लां च पियो न, ऐ सै माणु न जिना बचन सुणया, पर सै संसारे दियां चिंता जो लेईकरी दुखी, कने संसारिक चिंजा दा लालच उना दे मने च रेंदा है, ऐ सब परमेश्वर दे बचन च रुकावट पांदा है। कने सै बचन उना तांई फायदेमंद नी होंदा।
जालू सै जैतून रुखां दे पाहड़े पर बैठया था, तां चेलयां उदे बाल आई करी उसला पुछया, “सांझो दस ऐ सब कुछ कालू होणा है? कने जालू ऐ सब कुछ पूरा होणेबाला होंगा तां उदा क्या निशाण होणा है?”