यीशुऐ उना जो बोलया, तुसां क्या तलवारां कने डांगा लेईकरी मिंजो डाकुआं सांई पकड़ना आयो न? पर मैं जालू हर रोज मंदरे च बेईकरी उपदेश दिन्दा था, तालू तां तुसां मिंजो नी पकड़या।
मैं तां रोज ही मंदरे च तुहाड़े सोगी रेईकरी उपदेश दिन्दा था, तालू तां तुसां मिंजो बन्दी नी बणाया पर ऐ इस तांई होया की पबित्र शास्त्रां च लिखया पुरा होऐ।”
यरूशलेम शेहरे जांदे बेले जालू यीशु जैतून रुखां दे पाहड़े दिया उतराईया च पुज्जा, तां चेलयां दी सारी मंडली उना सारे अनोखे कम्मा दिया बजा ने जड़े उना दिखयो थे, खुश होईकरी जोरे ने सारे परमेश्वरे दी स्तुति करणा लग्गे:
ऐ सारियां गल्लां जैतुन नाऐ दे पहाड़े पर होईयां जड़ा यरूशलेम शेहरे ला लगभग इक किलो मीटर दिया दुरिया पर था कने प्रेरित पहाड़े ला यरूशलेम शेहरे जो बापस आई गे।