“हे कपटी व्यवस्था जो सिखाणे बाले कने फरीसियों, तुहांजो तांई बड़ा बुरा होणा है। तुसां लोकां जो स्वर्गे दे राज्य च जाणे दी इजाजत नी दिन्दे, ना तां अपु स्वर्गे च जाणा, कने ना तां स्वर्ग जांणे बालयां जो जांणा दिन्दे न।”
कपटियों, पेहले तां अपणे आपे दे पापां जो सुधारी ले, तां तू अपणे भाईये दिया हखी दे कखे जो ढंगे ने दिखीकरी कडी सकदा है, कने तां दुजयां जो उना दे छोटे पापां जो सुधारणे च मदद करी सकणा।
इतणे च ओथु जालू हजारां दी भीड़ होई गेई, ऐथू दीकर की लोक इकी दुऐ पर डेई पोंदे थे, तां यीशुऐ सबना ला पेहले अपणे चेलयां ने बोलया, फरीसियां दी कपटरूपी जिन्दगी ला जड़ी खमिरे सांई है उसा ला बची करी रेनयो।
जद की तिजो अपणी ही हखी दा लठा नी मिलदा है, तां अपणे भाईये जो कियां बोली सकदा है, भाई रुक मैं तेरी हखी दे तिनके जो कडी दिन्दा है? हे कपटी मने दे लोको पेहले तां अपणी हखी दे लठे जो कडा, तां जड़ा तिनका तेरे भाईऐ दी हखी च है, उसयो ढंगे ने दिखीकरी कडी सकदे न।
तालू यूहन्ने अपणे चेलयां चे दो चेलयां जो सदीकरी प्रभु बाल ऐ पुछणे तांई भेजया, “की क्या तू ही मसीह है, जिसयो भेजणे दा बायदा परमेश्वरे कितया था या असां कुसी दुजे दी नियाल रखन?”